Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
IX turniej  par 8 września 2003

 

Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
   

 Q109765
J
872
J86

    

 A32
9652
A
107543

 KJ
KQ1084
QJ10954
==

  
   

 84
A73
K63
AKQ92

    

W

N

E

S

–

–

1

ktr.

rktr.

2

4 1

pas

4

pas

pas

pas

1 ręka niezbyt silna honorowo, ale mocno układowa, jej minimalny skład to właśnie 6–5 w karach i kierach

 

 

Wariant optymistyczny:

W

N

E

S

–

–

1

ktr.

rktr.

2

4 1

pas

5 2 (!)

pas

6

pas

pas

pas

    

 

 

1 jak poprzednio

2 inwit atutowy

 

 

 

Inna możliwość – gdy S wejdzie do licytacji 2 (rozwiązanie bardziej polecane), a nie kontrą:

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

1

2

3 1

pas

4 2

pas

5 3 (!)

pas

6

pas

pas

pas

    

 

 

1 co najmniej inwit do końcówki z fitem kierowym

2 cue-bid: a może jednak porozmawiamy o szlemiku?

3 inwit atutowy

 

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

1

2

2 BA1

pas

4 2

pas

5 3

pas

6

pas

pas

pas

    

 

1 według Wspólnego Języka 2000 lebensohl uogólniony; tu: jednoznaczny inwit do końcówki z fitem kierowym

2, 3 jak poprzednio

Piękny, układowy szlemik, po wejściu do licytacji gracza S praktycznie pewny (wiadomo bowiem, iż K znajduje się w ekspasie). I wbrew pierwszemu wrażeniu wcale nie taki trudny do osiągnięcia. Wystarczy aby gracz W – po wskazaniu przez partnera potężnej dwukolorówki karowo-kierowej albo ujawnieniu przezeń perspektyw szlemikowych cue-bidem 4 – przewartościował i w pełni docenił swoją pierwotnie tylko inwitującą dograną rękę. Dwa asy i czterokartowy fit kierowy to po tej sekwencji prawdziwy majątek – W nie będzie jedynie pewien, czy kiery są dostatecznie solidne, zgłosi więc inwit atutowy 5. A partner – z dwoma starszymi honorami oraz dziesiątką w kierach, nie zrobi najmniejszego błędu, inwit ten przyjmując. Rozgrywka 6 nie nastręczy większych problemów, wystarczy odpowiednio połączyć atutowanie z wyrobieniem kar (przy pomocy ekspasu króla w ręce S, chociaż możliwe jest nawet przebicie w dziadku dwóch kar, czyli obycie się bez tego ostatniego manewru).

Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 980 dla WE.

następne rozdanie