Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
IX turniej par 8 września 2003 |
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() |
||||
1 wskazanie trzech kierów – jeśli NS grają kontrą poparciem |
W |
N |
E |
S |
pas |
1 |
pas |
1 |
2 |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
1 |
pas |
1 |
2 |
ktr.1 |
rktr. |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
Przy grze – w częściówce karowej – powinna się
utrzymać strona NS, mimo że to WE mogą w rozdaniu tym
zrealizować wyższy kontrakt. Jest nim 2BA (N!), jego wygranie wymaga
jednak zastosowania dosyć specyficznych manewrów rozgrywkowych, czyli –
inaczej mówiąc – postępowania w widne karty. Działając bezbłędnie,
gracz N jest jednak w stanie wziąć trzy lewy pikowe, trzy kiery, karo
oraz trefla (albo trzy piki, dwa kiery karo i dwa trefle – po końcowym
wpuście gracza E A, na
wist spod
W). Rozgrywający częściówkę
karową będzie natomiast musiał oddać jedną lewę atutową (zagrywając w
pierwszej rundzie tego koloru z ręki W waletem), a także dwa kiery,
pika i trefla. Kontrakt 3
zostanie
już więc obłożony bez jednej. Gdyby stronie NS udało się go jeszcze
przedtem skontrować (nie jest to jednak perspektywa zbytnio realna), doścignąłby
teoretycznego minimaksa rozdania.
Minimaks teoretyczny: 3
(WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.