Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

2 warunkowe przyjęcie inwitu partnera, "coś" w treflach

To znów optymistyczny wariant rozwoju wydarzeń – i w tym wypadku nie wszystkie pary NS zapowiedzieliby bowiem końcówkę. Mogą też być problemy z jej wygraniem – jeżeli obrońcy wyrobią sobie i odegrają lewę karową (co nie będzie jednak łatwe bez przysporzenia rozgrywającemu wymiernych korzyści, polegających na umożliwieniu mu zdobycia trzech wziątek kierowych albo wyrobienia longera treflowego), gracz N – aby odnieść sukces – będzie musiał trafić niewygodnie zlokalizowaną damę atu. Jeśli jednak tego dokona oraz zagra trefle do króla w ręce (a nie W na impas), to zrealizuje 4 zawsze, bez względu na poczynania obrońców.

Ci ostatni mogą też niełatwe zadanie rozgrywającego mocno uprościć – np. gdy gracz E zaatakuje blotką kier, a jego partner – po dołożeniu przez e-N-a z dziadka 7 – zabije ją na trzeciej ręce asem i odwróci w karo. Rozgrywający będzie wówczas mógł zabić tę lewę A, zgrać W, ściągnąć A K i na K D pozbyć się ze stołu dwóch kar. Wprawdzie obrońca W przebije ostatnią z tych lew 8, ale potem rozgrywający przebije na stole karo i zagra stamtąd w trefla – do króla w ręce. Alternatywnie – po spadnięciu w drugiej rundzie pików damy N będzie też mógł trzeci raz zaatutować i po utrzymaniu się 10 na stole podegrać trefle (zamiast przebitki odda wówczas naturalną lewę karową).

Ale do sukcesu doprowadzi rozgrywającego również dołożenie w pierwszej lewie karowej z ręki blotki, a potem trafienie D.

Na NS możliwe jest też zrealizowanie 3BA (po trafnym rozwiązaniu pików), tyle że bez nadróbki.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.