Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
IX turniej par 8 września 2003 |
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
2 |
pas |
2 |
3 |
3 |
pas |
pas |
pas |
I w tym rozdaniu zapowiada się interesująca walka w strefie
zapisu częściowego (chyba że NS przelicytują kartę do 3BA i po wiście
kierowym wpadną bez wielu; nie będzie bowiem wówczas szansy na wyimpasowanie D
i wzięcie lew ośmiu). Ponieważ jednak do tych zmagań nie włączy się
praktycznie bezmiltonowy gracz E, jego strona najprawdopodobniej nie
przepchnie się nawet w 3
. A ze
zrealizowaniem tego kontraktu W nie miałby większych problemów, nawet
po skrótach karowych. Mógłby nawet przebić trzy kara w ręce, oddałby wówczas
dwie lewy kierowe, pikową oraz treflową, wolno by też mu było pozbyć się w
lewach karowych dwóch blotek pikowych (oddałby wtedy dwa kara, asa atu oraz
K.
Co więcej, zrealizowanie 4
nie
jest możliwe tylko dlatego, iż W ani razu nie dostanie się do stołu
(aby zaimpasować trefle).
Najczęściej jednak przy grze – w kontrakcie 3
– utrzyma się gracz N. I weźmie dziewięć lew, jeżeli tylko
obrońca E zaatakuje w trefle. Oprócz dwóch trefli gracze WE
dostaną lewy kierową i pikową. Z powyższej konstatacji wynika, iż na
kontrakt 4
(S) można wziąć
lew dziesięć – gracz W nie zdoła bowiem podegrać trefli, a
przegrywające w tym kolorze zostaną potem wyrzucone na dobre piki ręki S.
Na NS można też zrealizować kontrakt 2,
a na WE – 3
.
Minimaks teoretyczny: 4
(S!), 10 lew; 130 dla NS.