Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
IX turniej par 8 września 2003 |
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
Q6 A7 AJ109875 J4 |
||||
A103 KQJ94 == AQ876 |
752 632 Q62 10532 |
|||
KJ984 1085 K43 K9 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
2 |
pas |
2 |
3 |
3 |
pas |
pas |
pas |
I w tym rozdaniu zapowiada się interesująca walka w strefie zapisu częściowego (chyba że NS przelicytują kartę do 3BA i po wiście kierowym wpadną bez wielu; nie będzie bowiem wówczas szansy na wyimpasowanie D i wzięcie lew ośmiu). Ponieważ jednak do tych zmagań nie włączy się praktycznie bezmiltonowy gracz E, jego strona najprawdopodobniej nie przepchnie się nawet w 3. A ze zrealizowaniem tego kontraktu W nie miałby większych problemów, nawet po skrótach karowych. Mógłby nawet przebić trzy kara w ręce, oddałby wówczas dwie lewy kierowe, pikową oraz treflową, wolno by też mu było pozbyć się w lewach karowych dwóch blotek pikowych (oddałby wtedy dwa kara, asa atu oraz K. Co więcej, zrealizowanie 4 nie jest możliwe tylko dlatego, iż W ani razu nie dostanie się do stołu (aby zaimpasować trefle).
Najczęściej jednak przy grze – w kontrakcie 3 – utrzyma się gracz N. I weźmie dziewięć lew, jeżeli tylko obrońca E zaatakuje w trefle. Oprócz dwóch trefli gracze WE dostaną lewy kierową i pikową. Z powyższej konstatacji wynika, iż na kontrakt 4 (S) można wziąć lew dziesięć – gracz W nie zdoła bowiem podegrać trefli, a przegrywające w tym kolorze zostaną potem wyrzucone na dobre piki ręki S.
Na NS można też zrealizować kontrakt 2, a na WE – 3.
Minimaks teoretyczny: 4 (S!), 10 lew; 130 dla NS.