Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
XII turniej  par 8 grudnia 2003

Kolejny kontrakt–standard. Gracz N zaatakuje przeciwko niemu K. Powiedzmy, że w drugiej lewie lewy obrońca zmieni atak na blotkę karo. Rozgrywający – aby zdobyć jedenaście wziątek – będzie wówczas musiał dołożyć z dziadka kk5, aby potem na D pozbyć się z ręki blotki kierowej. Potem następią obustronne przebitki i skończy się na jedenastu lewach (siedem pikowych, dwie kierowe oraz dwie karowe).

Optymalną obroną jest jednak zagranie w drugiej lewie w pika (albo w kiera), nie zamknie ona jednak przeciwnikowi drogi do jedenastu lew, a jedynie trochę ją utrudni. Gracz W zdoła bowiem wtedy przebić w dziadku dwie blotki treflowe (cofając się do ręki pikami/kierami), trzy razy zaatutować, a potem oddać e-S-owi kiera. Obrońca ten nie będzie już miał trefli, by ściągnąć lewę w tym kolorze, a rozgrywający weźmie ostatecznie sześć lew atutowych (cztery w ręce plus dwie treflowe przebitki na stole), cztery kierowe oraz karową.

Na WE wychodzi też końcówka w drugi kolor uzgodniony – kiery, niemożliwe jest jednak wzięcie wówczas nadróbki.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (E!);

– 10 (WE);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).