Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
XII turniej par 8 grudnia 2003 |
Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
1 BA |
ktr1 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas/3 BA |
pas |
(pas) |
(pas) |
1
kontra dwukolorowa – według jednego z popularnych w Polsce wariantów: młodsza piątka – starsza czwórka albo układ 5+–4+ w kolorach starszych2
do koloru partneraJeżeli dojdzie do zaprezentowanej wyżej sekwencji, gracz W
będzie na ogół pasował na 3. Jeżeli jednak któryś z nich zdecydowałby
się na zapowiedzenie 3BA, zgarnąłby całą pulę, gdyż kontrakt ten –
ustawiony z dobrej ręki W – jest po prostu nieprzegrywalny! Jeżeli
obrońca N zagra trzy razy w kara, dziewiątą lewą rozgrywającego
stanie się dama w tym kolorze. Jeśli zaś N ściągnie tylko
A (
K),
a potem wyjdzie np. w pika, W bez trudu wyrobi sobie dziewiątą wziątkę
w kierach. Cóż, rozgrywka jest znacznie łatwiejsza i bardziej efektywna wówczas,
gdy wiadomo, iż cała brakująca siła znajduje się w ręce tylko jednego z
obrońców.
Oczywiście, 3BA (E) położy (tylko i wyłącznie) pierwszy wist karowy. Ponieważ dojście do wykładanych 3BA (W) nie jest łatwe, znakomitą notę turniejową otrzymają te pary WE, które w ogóle nie będą interweniować, czyli pozwolą przeciwnikom rozgrywać 1BA (N) i obłożą ten kontrakt bez trzech, za 300.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (W!), 9 lew; 400 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 7 (W!);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (W!).