Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

XII turniej  par 8 grudnia 2003

    

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

   

J74
AQ4
AKJ83
Q8

 

A85
J32
Q76
10765

KQ2
K985
5
AK943

   

10963
1076
10942
J2

 

W

N

E

S

1 BA

ktr1

pas

2 2

pas

3 3

pas

pas/3 BA

pas

(pas)

(pas)

1 kontra dwukolorowa – według jednego z popularnych w Polsce wariantów: młodsza piątka – starsza czwórka albo układ 5+–4+ w kolorach starszych

2 do koloru partnera

Jeżeli dojdzie do zaprezentowanej wyżej sekwencji, gracz W będzie na ogół pasował na 3. Jeżeli jednak któryś z nich zdecydowałby się na zapowiedzenie 3BA, zgarnąłby całą pulę, gdyż kontrakt ten – ustawiony z dobrej ręki W – jest po prostu nieprzegrywalny! Jeżeli obrońca N zagra trzy razy w kara, dziewiątą lewą rozgrywającego stanie się dama w tym kolorze. Jeśli zaś N ściągnie tylko A (K), a potem wyjdzie np. w pika, W bez trudu wyrobi sobie dziewiątą wziątkę w kierach. Cóż, rozgrywka jest znacznie łatwiejsza i bardziej efektywna wówczas, gdy wiadomo, iż cała brakująca siła znajduje się w ręce tylko jednego z obrońców.

Oczywiście, 3BA (E) położy (tylko i wyłącznie) pierwszy wist karowy. Ponieważ dojście do wykładanych 3BA (W) nie jest łatwe, znakomitą notę turniejową otrzymają te pary WE, które w ogóle nie będą interweniować, czyli pozwolą przeciwnikom rozgrywać 1BA (N) i obłożą ten kontrakt bez trzech, za 300.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (W!), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 7 (W!);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

BA – 9 (W!).

 

 

następne rozdanie

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33