Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
XII turniej  par 8 grudnia 2003

    

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
   

65
K1094
4
KQ9762

  

KJ82
QJ65
A6
1085

AQ743
873
KJ85
3
   

109
A2
Q109732
AJ4

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1

pas

1

1

2

3 1

pas

3

pas...

1 maksymalna ręka (w ramach istniejących możliwości) z fitem pikowym

 

 

albo:

W

N

E

S

–

pas

1 1

2

3 2

pas

3

pas

4 3

pas

pas

pas

 

 

1 otwarcie dopuszczalne, chociaż nie obowiązkowe

2 co najmniej inwit do końcówki z fitem pikowym

 

 

Pary WE będą grać w tym rozdaniu w piki – końcówki albo częściówki, w zależności od tego, czy gracz E otworzy w drugiej ręce licytację, czy też spasuje. Jego ręką jest graniczna – dziesięć niebrzydkich punktów w składzie 5431 z pięcioma pikami, więc każdy gracz prawdziwie "nowoczesny" zdecyduje się na otwarcie. Teoretycznie rzecz biorąc, doprowadzi to do przelicytowania karty, w praktyce jednak wiele końcówek pikowych zostanie zrealizowanych. 4 położy bowiem wyłącznie wist A (poprzedzony ewentualnie ściągnięciem lewy treflowej) i przebitka w tym kolorze. Po każdej innej obronie E łatwo zrobi swoje, weźmie bowiem siedem lew atutowych, A K oraz kiera.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

BA – 6 (NS).

 

 

 

 

następne rozdanie
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33