Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
XII turniej par 8 grudnia 2003 |
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
pas (!?)2 |
pas |
pas |
1
słabe dwa2
ze względu na cztery piki i tylko singla trefl, wątpię jednak, by znalazło się wielu zwolenników takiego rozwiązania
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
ktr.1 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
tym bardziej że wiele par gra w takiej sekwencji kontrą bi – z kierami2
przyrzekają mniej więcej pokrycie bilansowe na ten kontrakt, z ręką słabszą padłyby bowiem lebensohlowskie 2BA
A po otwarciu 2 multi:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 |
ktr.2 |
2 |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
jak na naturalne słabe 23
do koloru partnera; jeśli ten ostatni ma jednak kiery, N zdecydowany jest grać w ten kolor na wyższym szczebluZ wygraniem 3BA nie powinno być problemów – piką są w rękach obrońców zablokowane, a W ma do wzięcia trzy kara, dwa trefle oraz cztery kiery, jest też w stanie wyrobić sobie fortę pikową. Więcej problemów może być z dojściem do kontraktu firmowego po otwarciu licytacji na szczeblu dwóch przez zawodnika S. W powinien wówczas od razu zgłosić kontrę, albowiem po ewentualnym trapping-pasie – późniejsze wejście wcale nie musi być łatwiejsze, mogą też wystąpić problemy ze złapaniem strefy.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 600 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (WE).