Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
XII turniej par 8 grudnia 2003 |
Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
976 |
||||
A108 |
KJ42 |
|||
Q53 |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
pas |
1 |
pas |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 BA4 |
pas |
pas |
pas |
1
5+, niewykluczone starsze czwórki, forsing do dogranej2
cztery piki3
6, ręka ukierunkowana ku grze w kolor, a nie w bez atu (chyba że duża siła)4
nic do dodania; ręka minimalna, trzymanie we wszystkich kolorach bocznychObrońcy mają do wzięcia jedynie dwie lewy na asy. W karach rozgrywający dysponuje nie tylko pewną lewą, ale też podwójnym zatrzymaniem. Naruszenie wynikającego stąd status quo (11 lew) będzie więc bardzo trudne. Ale nie niemożliwe – powiedzmy, że broniący nie wezmą szybko A, np. gracz S zaatakuje przeciwko 3BA w kiera, a po dojściu do ręki A kontynuował będzie kolor pierwszego ataku. Jeśli wówczas rozgrywający poszuka kolejnej nadróbkowej lewy (lew) w pikach, to po trafieniu damy w tym kolorze – weźmie lew dwanaście (pięć trefli, trzy kiery oraz cztery piki), podczas gdy po chybieniu palcówki pikowej skończy jedynie z dziesięcioma wziątkami (oprócz A i D odda też bowiem A).
Na WE są również do wygrania końcówki w oba kolory czarne, pikowa – bez przebitki treflowej – z nadróbką.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (WE), 11 lew; 460 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 10 (WE);
BA – 11 (WE).