Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 naturalne, 15–18 PC

Po wskazanym wiście pikowym 3BA (S) nie będą miały żadnych szans (chyba że W zaatakuje pp10!?). Gracz E wstawi bowiem w pierwszej lewie D albo pobije ją A i będzie kontynuował D, a ponieważ dysponuje jeszcze dwoma dojściami do ręki (K i A), zdoła bez trudu obciągnąć forty. Na NS wychodzi natomiast siedmioatutowa końcówka w kiery, w standardowej licytacji niełatwo jest jednak ją osiągnąć. Chyba że S potraktuje swoje potężne kiery jak pięciokart i zademonstruje następującą sekwencję:

Po przedstawionym wyżej wstępie 3 e-S-a będą przede wszystkim próbą ustawienia końcówki bezatutowej z być może lepszej (a na pewno nie gorszej) ręki N, nie zamykającą przy tym ostatecznie – w przeciwieństwie do, być może, 3 – drogi do kontraktu firmowego. Rzeczywiście – po wiście blotką pikową (trudno zresztą wymagać od gracza E, aby atakował wówczas damą albo asem – ma przecież w pikach bardzo niskie blotki) 3BA (N) zostałoby wygrane z nadróbką. Z aktualną kartą N podniósłby jednak 3 partnera do 4 i upolowałby teoretycznego minimaksa rozdania.

Wreszcie możliwość ostatnia, ale najprostsza:

Jeżeli gracz E zdecyduje się na otwarcie 1BA (a znajdzie się takich wielu), najprawdopodobniej stanie się rozgrywającym tego kontraktu (jako że S ma również otwarcie 1BA, a jego partner – równy układ bez kolorów starszych, żaden z nich nie podejmie zatem walki). I będzie w stanie wziąć maksimum cztery lewy, co da stronie przeciwnej całkiem niczego zapis plus 300.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (N!);

– 10 (NS);

– 10 (NS);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).