Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
XII turniej par 8 grudnia 2003 |
Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
Q10972 |
||||
643 |
KJ5 |
|||
A8 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas1 |
1 |
pas2 |
pas |
1 BA3 |
pas |
pas4 |
pas |
1
mam nadzieję, iż żadnemu zawodnikowi E nie przyjdzie do głowy, aby otworzyć z tą ręką licytację2
gracze ostrożni/rozważni nie zdecydują się na kontrę wywoławczą3
naturalne, około 11 PC; E jest po pasie4
w związku z tym W niczego nie inwitujealbo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas1 |
1 |
ktr.2 |
pas |
2 BA |
pas |
pas |
pas |
1
jak wyżej2
niektórzy gracze W na pewno jednak zgłoszą tę zapowiedź
Tak czy inaczej, na większości stołów skończy się na granych przez stronę WE częściówkach bezatutowych. Rozgrywający weźmie osiem lew: cztery karowe, trzy treflowe oraz pikową bądź kierową (po pierwszym wiście w ten ostatni kolor). Zapis 120 dla WE nie będzie jednak minimaksem – ten dostanie się bowiem w ręce nielicznych par WE, które zdołają uzgodnić kara. Grając w ten kolor, będzie bowiem można wziąć lew dziesięć – po oddaniu pika oraz dwóch kierów. Jeden pik ręki E zostanie wyrzucony na trefle, a potem rozgrywający przebije tam pika oraz czwartą rundę trefli (co umożliwi mu wzięcie trzech trefli, pika oraz sześciu lew atutowych: czterech w ręce W oraz dwóch przebitek u E).
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 10 (WE);
– 7 (WE);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).