Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
XII turniej  par 8 grudnia 2003

    

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
   

J10764
KJ742
87
4

  

AQ3
A8
Q432
KJ107

52
Q10
1095
AQ8652
   

K98
9653
AKJ6
93

  

W

N

E

S

–

pas

pas

1 1 (!)

1 BA2

2 3

ktr.

3

3 BA

pas

pas

pas

1 trzecia ręka!

2 naturalne, 15–18 PC

3 kolory starsze (!) – konwencja coraz bardziej wśród polskich (i nie tylkko) brydżystów popularna

albo:

W

N

E

S

–

2 1

pas

2 2

2 BA3

pas

3 BA

pas...

2 BA1

pas

3

pas

 

1 dwukolorówka Wilkosza, przed partią otwarcie dopuszczalne

2 do koloru partnera

3 naturalne, 15–18 PC

 

 

albo:

W

N

E

S

–

2 1

pas

3

3 BA (!)

pas

pas

pas

 

 

1 dwukolorówka kiery i inny, przed partią otwarcie dopuszczalne

W przypadku tej ostatniej sekwencji sytuacja gracza W będzie najtrudniejsza (podobnie jak wówczas, gdy po otwarciu 2 Wilkosza S zdecyduje się na skok na 3 – o znaczeniu: fity w obu kolorach starszych, blokujące) i wcale nie musi zdecydować się on wówczas na zgłoszenie 3BA. W każdym razie ten zwycięski akurat krok będzie wymagał od W dużo odwagi.

Rozgrywka kontraktu firmowego (ustawionego z dobrej ręki W!) będzie prosta: W weźmie sześć lew treflowych, A oraz dwa piki, a po ataku kierowym zrobi nawet nadróbkę. Nie sądzę, aby zbyt wiele par NS (chociaż w skali całego kraju wszystko jest możliwe) znalazło opłacalną obronę trzech bez atu czterema pikami (tylko bez jednej!, z kontrą za 100) albo czterema kierami (bez dwóch, z kontrą za 300; obrońcy mają bowiem wówczas dodatkowo do wzięcia przebitkę pikową). Oczywiście, w obu przypadkach konieczne będzie prawidłowe rozwiązanie koloru kierowego.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (WE);

– 8 (W!);

– 8 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (WE).

 

 

poprzednie rozdanie