Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

XII turniej  par 8 grudnia 2003

    

Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

   

AK6
AJ4
A1083
932

 

Q1092
Q105
J2
AK106

53
K3
Q9764
QJ54

   

J874
98762
K5
87

 

W

N

E

S

pas

pas

1

ktr.1

1 BA

2 2

pas

pas

2 BA3

pas

3

ktr.4 (!)

pas

pas

pas

     

1 alternatywą jest wejście 1BA

2 mimo tylko 4PC S – z układem 5-4 w kolorach starszych – ma prawo zabrać głos w licytacji (przed partią); inaczej grozi bowiem to, iż 1BA obiegnie

3 wskazanie kolorów młodszych

4 w turnieju na maksy kontra obowiązkowa, N sam ma przecież wręcz cztery pewne lewy, w ręce, a partner wykazał w licytacji pewną inicjatywę

albo:

W

N

E

S

pas

pas

1

1 BA1

pas2

2 3

pas

2

2 BA4

pas

3

pas5

pas

pas

 

1 15–18 PC w składzie zrównoważonym

2 otwarcie 1 padło na trzeciej ręce

3 transfer na kiery

4 wskazanie kolorów młodszych

5 tym razem partner nie przyrzekł żadnej siły

 

Rozdanie to ma szansę stać się polem interesującej maksowej batalii częściówkowej. Strona NS ma w nim do wygrania niewysoki, ale elegancki kontrakt 2 (do oddania kier, dwa piki oraz dwa trefle albo dwa kiery, pik i dwa trefle). Przeciwnicy dysponują jednak subtelną opłacalną obroną – ich 3 mogą bowiem zostać położone tylko bez jednej (do oddania dwa piki, dwa kara oraz kier). Proponowana wyżej jako pierwsza sekwencja jest jedną z kilku, które – przy optymalnych działaniach obu stron – mogą doprowadzić do rozwiązania minimaksowego. Na pewno jednak nie dojdzie do niego zawsze – zarówno NS będą wygrywać 2, jak i WE grać 3 bez kontry.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (NS);

BA – 6 (WE).

 

 

następne rozdanie