Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
XII turniej par 8 grudnia 2003 |
Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
AK6 |
||||
Q1092 |
53 |
|||
J874 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
ktr.1 |
1 BA |
2 2 |
pas |
pas |
2 BA3 |
pas |
3 |
ktr.4 (!) |
pas |
pas |
pas |
1
alternatywą jest wejście 1BA2
mimo tylko 4PC S – z układem 5-4 w kolorach starszych – ma prawo zabrać głos w licytacji (przed partią); inaczej grozi bowiem to, iż 1BA obiegnie3
wskazanie kolorów młodszych4
w turnieju na maksy kontra obowiązkowa, N sam ma przecież wręcz cztery pewne lewy, w ręce, a partner wykazał w licytacji pewną inicjatywęalbo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 |
1 BA1 |
pas2 |
2 3 |
pas |
2 |
2 BA4 |
pas |
3 |
pas5 |
pas |
pas |
1
15–18 PC w składzie zrównoważonym2
otwarcie 1 padło na trzeciej ręce3
transfer na kiery4
wskazanie kolorów młodszych5
tym razem partner nie przyrzekł żadnej siły
Rozdanie to ma szansę stać się polem interesującej maksowej batalii częściówkowej. Strona NS ma w nim do wygrania niewysoki, ale elegancki kontrakt 2 (do oddania kier, dwa piki oraz dwa trefle albo dwa kiery, pik i dwa trefle). Przeciwnicy dysponują jednak subtelną opłacalną obroną – ich 3 mogą bowiem zostać położone tylko bez jednej (do oddania dwa piki, dwa kara oraz kier). Proponowana wyżej jako pierwsza sekwencja jest jedną z kilku, które – przy optymalnych działaniach obu stron – mogą doprowadzić do rozwiązania minimaksowego. Na pewno jednak nie dojdzie do niego zawsze – zarówno NS będą wygrywać 2, jak i WE grać 3 bez kontry.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 8 (NS);
– 7 (NS);
BA – 6 (WE).