Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
KQJ104 J9 5 108752 |
||||
832 765 Q1073 Q93 |
A65 A1043 J6 AKJ6 |
|||
97 KQ82 AK9842 4 |
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
1 BA |
ktr.2 |
pas |
2 3 |
pas |
2 4 |
pas |
pas5 |
pas |
1
w założeniach niekorzystnych nie polecam otwarcia dwukolorowego, tym bardziej że ręka N to wyłącznie "piki", a nie "piki i trefle"2
w zależności od stosowanej konwencji możliwe są różne wejścia dwukolorowe, tu przyjęliśmy popularne rozwiązanie, iż kontra oznacza starszą czwórkę i młodszą piątkę albo układ 5+–4+ w kolorach starszych3
do koloru partnera4
5+ i starsza czwórka5
rozdanie wygląda na misfitowe, trzeba więc jak najszybciej wycofać się z licytacjialbo:
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
1 BA |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
pas |
pas |
1, 2
jak wyżej3
taakie piki można przeciwstawić każdemu kolorowi partnera, tym bardziej że gramy w turnieju na maksy
Rozdanie jest rzeczywiście misfitowe i – teoretycznie rzecz biorąc – najwyższy kontrakt możliwy w nim do wygrania to 2 (NS). Aby go zrealizować, rozgrywający musi jednak wymusić od W drugą lewę pikową, wpuszczając go karem (albo zaimpasować graczowi E dziesiątkę kier). Kontrakt 2 (NS) powinien natomiast zostać już obłożony. Optymalny jest wówczas pierwszy wist w atu, nawet jeśli jednak gracz E zaatakuje naturalnie A, zdąży poprawić się na A i pika, w następstwie czego rozgrywający będzie musiał oddać cztery lewy treflowe (a ponadto dwa asy w kolorach starszych).
A gdyby gracz S nie zdecydował się na interwencję po otwarciu 1BA, E łatwo zrealizowałby ten kontrakt.
Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 90 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 7 (NS);
BA – 7 (WE).