Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

I turniej  par 12 stycznia 2004

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

   

Q96

753

A1043

Q54

 

K73

Q84

86

AJ987

105

AKJ1092

52

1063

   

AJ842

6

KQJ97

K2

 

W

N

E

S

1

pas

2

3 1

4 2

pas

pas

pas

 

1 decyduje siła koloru!

2 S nie zgłasza naturalnych 4, gdyż nie chce włączać partnera do procesu podejmowania decyzji w wypadku, gdy przeciwnicy przelicytują 4pp pięcioma kierami, nie dopuszcza bowiem ewentualności przepchnięcia się wówczas w 5; S zgłasza po prostu 4, a ewentualne 5 strony WE jest zdecydowany skontrować

 

 

albo:

W

N

E

S

1

pas

2

3 1

4 2

5 (!)

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

 

 

1, 2 jak wyżej

 

Końcówka pikowa wychodzi na NS bezproblemowo, do oddania są bowiem tylko pik, kier i trefl. Strona WE ma jednak opłacalną obronę pięcioma kierami – bez dwóch, z kontrą za 500 (WE oddadzą A, dwa kara oraz trefla). I jeśli E zdecyduje się na wejście 3, jego partner ma szansę taki obronny kontrakt zapowiedzieć. Pod warunkiem że nie powstrzyma do przed tym posiadanie króla pik. Z punktu widzenie W jest jednak bardzo prawdopodobne, iż obie strony mają w tym rozdaniu podwójne fity: NS – pikowy i karowy, a WE – kierowy i treflowy. A w takich wypadkach prawie zawsze opłaca się licytować wyżej.

Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 9 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (WE);

– 10 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 frekans

 

  

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33