Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
Q96 753 A1043 Q54 |
||||
K73 Q84 86 AJ987 |
105 AKJ1092 52 1063 |
|||
AJ842 6 KQJ97 K2 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
3 1 |
4 2 |
pas |
pas |
pas |
1
decyduje siła koloru!2
S nie zgłasza naturalnych 4, gdyż nie chce włączać partnera do procesu podejmowania decyzji w wypadku, gdy przeciwnicy przelicytują 4pp pięcioma kierami, nie dopuszcza bowiem ewentualności przepchnięcia się wówczas w 5; S zgłasza po prostu 4, a ewentualne 5 strony WE jest zdecydowany skontrować
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
pas |
2 |
3 1 |
4 2 |
5 (!) |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
1, 2
jak wyżej
Końcówka pikowa wychodzi na NS bezproblemowo, do oddania są bowiem tylko pik, kier i trefl. Strona WE ma jednak opłacalną obronę pięcioma kierami – bez dwóch, z kontrą za 500 (WE oddadzą A, dwa kara oraz trefla). I jeśli E zdecyduje się na wejście 3, jego partner ma szansę taki obronny kontrakt zapowiedzieć. Pod warunkiem że nie powstrzyma do przed tym posiadanie króla pik. Z punktu widzenie W jest jednak bardzo prawdopodobne, iż obie strony mają w tym rozdaniu podwójne fity: NS – pikowy i karowy, a WE – kierowy i treflowy. A w takich wypadkach prawie zawsze opłaca się licytować wyżej.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 9 lew; 500 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 10 (NS);
– 9 (WE);
– 10 (NS);
BA – 7 (WE).