Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

3 polecam raczej wyważone 3, po bloku e-S-a można się bowiem spodziewać nie najlepszych podziałów, ponadto konfiguracja kar jest dla strony WE niekorzystna: N ma w tym kolorze krótkość za krótkością W, będzie więc nadbijał ewentualne przebitki

Oczywiście, o wygraniu na WE 4 nie ma mowy. Już rozgrywka kontraktu 3 musi być wielce staranna i przezorna. Powiedzmy, że obrońca S ściągnie wówczas A i wyjdzie K. Rozgrywający pobije w ręce asem, po czym musi zagrać w pika – do króla (bądź damy). N zabije tę lewę A i da partnerowi przebić kiera, a ten – po dokonaniu tej przebitki – będzie kontynuował D. Rozgrywający przebije na stole 10, a N zrzuci trefla (nadbitka waletem atu byłaby działaniem na korzyść przeciwnika). Gracz E ściągnie wówczas D, zgra K D W (wyrzucając z ręki dwa kara oraz blotkę treflową), a następnie zagra A i K, a w końcu blotkę treflową. W dwukartowej końcówce 9 x w ręce E, położona za W 8 e-N-a, zdobędzie jeszcze jedną lewę.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 8 (WE).

 frekans