Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
I turniej  par 12 stycznia 2004

 

    

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.
   

AQ1093

J5

KQJ4

J7

  

K86

964

73

106542

2

KQ8732

62

KQ98
   

J754

A10

A10985

A3

  

W

N

E

S

–

–

1 1

ktr.2

pas3

2

pas

2

pas

3

pas

3 BA

pas

4 4

pas

pas

pas

      

1 dziesięć dobrze zlokalizowanych miltonów i układ 6–4 to ręka zbyt silna na otwarcie słabe dwa

2 mimo tylko dubla w treflach zapowiedź optymalna – alternatywne wejście 2 jest niewskazane ze względu na niedostateczną siłę koloru

3 podniesienie do 2 – po kontrze przeciwnika teoretycznie możliwe – z trzema blotkami mijałoby się z celem

4 w ten sposób N wskazał rękę silniejszą niż ta, z którą zgłosiłby końcówkę pikową bezpośrednio po 2 partnera

 

A gdy E zdecyduje się jednak na otwarcie słabe dwa:

W

N

E

S

–

–

2 1

ktr.

3 2

4

pas

pas

pas

      

1 słabe dwa

2 w tym wypadku W jest pewien posiadania przez jego stronę dziewięciu atutów

 

 

Tym razem gracz N będzie miał mniejsze możliwości manewru, jeśli chodzi o ujawnienie nadwyżki.

W

N

E

S

–

–

2 1

pas

2 2

2

pas

3 3

pas

3 4

pas

4

pas

pas

pas

  

1 multi

2 do koloru partnera

3 kolor przeciwnika

4 w tej sekwencji rękę N należy ocenić jako zbliżoną do minimalnej

 

 

Zdecydowana większość par NS powinna poprzestać na końcówce, najczęściej pikowej. Na tyle pozwala bowiem bilans i zrównoważone układy rąk NS. Rozkłady są jednak dla tej strony na tyle przychylne, że jest ona w stanie zrealizować nie tylko szlemika, ale nawet wielkiego szlema, i to zarówno w kara, jak i piki oraz w bez atu. Po pierwsze – wychodzi bowiem impas K (stąd szansa realizacji szlemika jest zbliżona do 50%), po drugie – gracz E jest posiadaczem mariaszy w kierach i treflach, co sprawia, iż w końcówce stanie się on ofiarą kierowo-treflowego przymusu. I to niezależnie od pierwszego wistu. Po ataku kierowym rozgrywający doprowadzi do końcówki:

   

9

-

-

J7

  

nieistotne

-

Q

-

KQ
   

-

10

-

A3

  

 

 

i wyjdzie w niej z ręki N pikiem, natomiast po pierwszym wiście treflowym końcówka będzie wyglądała następująco:

 

  

9

5

-

J

  

nieistotne

-

KQ

-

Q
   

-

A10

-

3

  

 

I znów zagranie w pika wykończy obrońcę E. W obu wypadkach groźbami do przymusu będą 10 oraz W.

Minimaks teoretyczny: 7 BA (NS), 13 lew; 1520 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 13 (NS);

– 8 (WE);

– 13 (NS);

BA – 13 (NS).

 

 frekans