Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
I turniej  par 12 stycznia 2004

   

Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
   

J7

KQJ

K106

J9542

  

63

A7

AJ754

Q876

A102

10942

Q9832

A
   

KQ9854

8653

==

K103

  

1 słabe dwa

2 kolory młodsze

 

W

N

E

S

pas1

pas

pas2

2 3 (!?)

pas

pas

pas

  

1 znajdą się też na pewno zwolennicy otwarcia 1

2 a także zwolennicy otwarcia 1 na trzeciej ręce

3 słabe dwa, choć na czwartej ręce powinny być wyraźnie wzmocnione

 

albo:

W

N

E

S

pas

pas

pas

2 1

2 BA2

pas

3

pas

pas

pas

    

 

Możliwe są nawet cztery pasy:

W

N

E

S

pas

pas

pas

pas1

 

1 S ma solidne piki, ale też jedynie osiem miltonów

 

Inna możliwość:

W

N

E

S

pas

pas

1 1 (!)

2

3

pas

4 2

pas

pas

pas

    

1 na trzeciej ręce otwarcie dopuszczalne

2 jest wprawdzie zatrzymanie pikowe, ale otwarcie było wyraźnie podlimitowe

 

Wreszcie – gdy gracz W zdecyduje się na pierwszoręczne otwarcie 1 – jego strona najprawdopodobniej dojdzie do końcówki w ten kolor. Spodziewam się zatem sporego rozrzutu kontraktów i zapisów – od czterech pasów, po częściówki pikowe na NS i karowe na WE, aż po końcówki w ten ostatni kolor. WE wezmą dziesięć lew w kara, oddając karo, pika oraz kiera. Natomiast górnym pułapem możliwości strony NS jest w tym rozdaniu niewygórowany kontrakt 1. Już 2 powinny zostać obłożone bez jednej po wiście treflowym bądź kierowym – oprócz trzech asów obrońcy wezmą bowiem wówczas trzy przebitki: dwie treflowe (E) i jedną kierową (W).

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 10 (WE);

– 6 (NS, WE!);

– 7 (NS);

BA – 7 (WE).

 

 frekans