Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 BA |
pas |
3 |
pas |
3 BA1 |
pas |
pas |
pas |
1
brak fitu karowego i trzech pików
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
sztuczne wskazanie 6+2
próba ewentualnego uzgodnienia rozłożonych 5–3 pików, a przy tym niechęć do zajęcia bez atu bez stopera kierowego
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
jak poprzednio, ale tu ponadto brak trzech pików (z 3+ pikami S zadałby bowiem odwrotkę)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
naturalne, 5+2
naturalne, do 9 PC
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1, 2
jak poprzednio
Wszystkie drogi prowadzą tu do Rzymu, czyli do
kontraktu 3BA z ręki S. Niestety, ze względu na bardzo zły podział
trefli końcówka ta – przynajmniej z teoretycznego punktu widzenia – nie
powinna zostać zrealizowana. Już wygranie 2BA wymaga od rozgrywającego postępowania
starannego i przemyślanego. Gracz S powinien zabić (najgroźniejszy)
wist kierowy (w pierwszej, drugiej albo trzeciej rundzie – nie ma to większego
znaczenia), wejść do dziadka D i zagrać stamtąd w karo – do damy w ręce.
Jeżeli W
D przepuści, S zagra w trefle, oddając lewemu obrońcy
lewę w tym kolorze i wyrabiając sobie w nim fortę (łącznie weźmie wówczas
pięć lew treflowych, karową oraz dwa asy w kolorach starszych). A jeżeli
D zostanie zabita asem, rozgrywający skompletuje cztery lewy treflowe, dwa
kara oraz
A i
A. W obu wypadkach będzie to jednak tylko osiem lew. O
dziewiątą będzie niezwykle trudno...
Minimaks teoretyczny: 2 BA (NS), 8 lew; 120 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 6 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 8 (NS);
BA – 8 (NS).