Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
I turniej  par 12 stycznia 2004

    

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
   

QJ

107

A10984

A1054

  

K10

KQ98532

653

2

96432

J4

J7

J873
   

A875

A6

KQ2

KQ96

  

W

N

E

S

2 1

pas

pas

ktr.

pas

3 2

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 słabe dwa

2 zapowiedź bilansowa, z ręką słabszą padłyby bowiem lebensohlowskie 2BA

 

 

Niektórzy gracze N na pewno ocenią, iż ich karta jest zbyt silna na zapowiedź 3, powinni jednak wziąć pod uwagę fakt, że kontra partnera została zgłoszona na pozycji
re-open, może więc być niepełnowartościowa. Ponadto alternatywą wobec 3 jest tylko przesądzenie końcówki zapowiedzią 3 (wywiad bezatutowy).

 

A po otwarciu 2 multi:

W

N

E

S

2 1

pas

2 2

ktr.3

pas

3 4

pas

3 BA

pas

pas

pas

  

1 multi

2 do koloru partnera

3 najczęściej kontra wywoławcza (bądź – stosowana znacznie rzadziej – tzw. kontra amerykańska: wywoławcza albo karna, wszystko wyjaśni się po zapowiedzi – pas bądź 2 – otwierającego

4 kolor przeciwnika – wywiad bezatutowy, tym razem kontra partnera padła na pozycji bezpośredniej, przesądzenie przez gracza N dogranej jest więc w pełni uzasadnione

 

Przeciwko 3BA (S) nastąpi pierwszy wist K. Rozgrywający ma jedenaście lew z góry (pięć kar, cztery trefle, A i A) i z tyloma pozostanie, chyba że E – zupełnie niepotrzebnie – pozbędzie się w pierwszej lewie W. Gracz S zabije ją wówczas asem i ściągnie wszystkie kara oraz trefle, ustawiając obrońcę W w przymusie wpustkowym (w końcówce wpuści go na D, wymuszając wyjście spod K). Wystarczy jednak, aby E zachował W, a W odblokował się damą, a do żadnej wpustki nigdy nie dojdzie.

Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS); 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 11 (NS);

– 7 (S!);

– 9 (NS);

BA – 11 (NS).

 

 frekans