Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

I turniej  par 12 stycznia 2004

    

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

   

732

53

AKQ73

982

 

KQ84

1082

42

Q1043

AJ6

AQ964

J109

A5

   

1095

KJ7

865

KJ76

 
1 partner nie zgłosił 2 Drury, więc poszukiwanie z ręka E końcówki to posunięcie – w najlepszym wypadku - wątpliwe

W

N

E

S

pas

pas

1 1 (!)

1

1 BA

2

pas

pas

pas

1 na trzeciej ręce otwarcie wręcz modelowe!

 

 

albo – gdy gracz N na trzeciej ręce spasuje:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1

pas

2

pas

pas1

pas

 

Jeżeli jednak gracz E nie powstrzyma się od zgłoszenia inwitu (2BA), dojdzie do kontraktu 3, który powinien już zostać obłożony. Obrońcy S należą się bowiem dwie lewy atutowe, a wcześniej czy później jego partner zdejmie dwa kara i otworzy trefle.

Także (możliwe) otwarcie gracza E 1BA nie doprowadzi jego strony do sukcesu:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1 BA

pas

pas

pas

   

 

Jeśli tylko S nie odda pierwszego wistu w trefla, kontrakt 1BA (E) zostanie obłożony, rozgrywający weźmie bowiem tylko to, co mu się absolutnie należy, tzn. cztery piki oraz dwa asy w kolorach czerwonych.

 

 

Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew albo 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 7 (NS);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 frekans

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33