Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
732 53 AKQ73 982 |
||||
KQ84 1082 42 Q1043 |
AJ6 AQ964 J109 A5 |
|||
1095 KJ7 865 KJ76 |
||||
1 partner nie zgłosił 2 Drury, więc poszukiwanie z ręka E końcówki to posunięcie – w najlepszym wypadku - wątpliwe |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
1 1 (!) |
1 |
1 BA |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
na trzeciej ręce otwarcie wręcz modelowe!
albo – gdy gracz N na trzeciej ręce spasuje:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
pas1 |
pas |
Jeżeli jednak gracz E nie powstrzyma się od zgłoszenia inwitu (2BA), dojdzie do kontraktu 3, który powinien już zostać obłożony. Obrońcy S należą się bowiem dwie lewy atutowe, a wcześniej czy później jego partner zdejmie dwa kara i otworzy trefle.
Także (możliwe) otwarcie gracza E 1BA nie doprowadzi jego strony do sukcesu:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
pas |
pas |
Jeśli tylko S nie odda pierwszego wistu w trefla, kontrakt 1BA (E) zostanie obłożony, rozgrywający weźmie bowiem tylko to, co mu się absolutnie należy, tzn. cztery piki oraz dwa asy w kolorach czerwonych.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew albo 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 8 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).