Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
10 AKQJ107 A1093 AK |
||||
8 932 K642 QJ984 |
AKJ72 654 Q87 76 |
|||
Q96543 8 J5 10532 |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 BA/4 3 |
pas |
pas |
pas |
1
acol, 2 negat3
ręka N to minimum forsingu, jej posiadacz szybko zapowiada więc końcówkę, a nie zgłasza kar, aby nie prowokować partnera do gry w kolor inny niż kiery
Wprawdzie gracz N ma dziewięć lew w ręce i 3BA jest absolutnie pewne (szczególnie po zgłoszeniu przez partnera pików), jednak jego układ 6–4 oraz solidne kiery to cechy przemawiające za grą w kolor. Do tego samego skłania również fakt, iż ręka S jest bardzo słaba, więc przy grze w bez atu możnie nie dostarczyć ani jednej lewy. Reasumując – z punktu widzenia gracza N 3BA może być pewniejsze niż końcówka w kiery, ten ostatni kontrakt często jednak przyniesie więcej lew.
I tak jest w istocie – przy grze w bez atu pewnych jest dziewięć, ale też tylko dziewięć lew, podczas gdy grając w kiery, N odda jedynie pika oraz dwa kara i bez trudu skompletuje dziesięć wziątek. Stanie się tak dzięki obecności w ręce S W – figury bezużytecznej podczas gry w bez atu, a bezcennej przy grze w kiery. Inna sprawa, iż gdyby ten “bezcenny” honor w ogóle z ręki S usunąć, 3BA nadal byłoby wykładane, podczas gdy zrealizowanie końcówki kierowej stanęłoby pod poważnym znakiem zapytania...
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (NS);
– 10 (NS);
– 9 (NS);
BA – 9 (NS).