Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

I turniej  par 12 stycznia 2004

    

Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

   

10

AKQJ107

A1093

AK

 

8

932

K642

QJ984

AKJ72

654

Q87

76

   

Q96543

8

J5

10532

 

Nasz System:

W

N

E

S

2 1

pas

2 2

pas

2

pas

2

pas

3 BA/4 3

pas

pas

pas

     

1 acol, 2 negat

3 ręka N to minimum forsingu, jej posiadacz szybko zapowiada więc końcówkę, a nie zgłasza kar, aby nie prowokować partnera do gry w kolor inny niż kiery

 

Wprawdzie gracz N ma dziewięć lew w ręce i 3BA jest absolutnie pewne (szczególnie po zgłoszeniu przez partnera pików), jednak jego układ 6–4 oraz solidne kiery to cechy przemawiające za grą w kolor. Do tego samego skłania również fakt, iż ręka S jest bardzo słaba, więc przy grze w bez atu możnie nie dostarczyć ani jednej lewy. Reasumując – z punktu widzenia gracza N 3BA może być pewniejsze niż końcówka w kiery, ten ostatni kontrakt często jednak przyniesie więcej lew.

I tak jest w istocie – przy grze w bez atu pewnych jest dziewięć, ale też tylko dziewięć lew, podczas gdy grając w kiery, N odda jedynie pika oraz dwa kara i bez trudu skompletuje dziesięć wziątek. Stanie się tak dzięki obecności w ręce S W – figury bezużytecznej podczas gry w bez atu, a bezcennej przy grze w kiery. Inna sprawa, iż gdyby ten “bezcenny” honor w ogóle z ręki S usunąć, 3BA nadal byłoby wykładane, podczas gdy zrealizowanie końcówki kierowej stanęłoby pod poważnym znakiem zapytania...

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 10 (NS);

– 9 (NS);

BA – 9 (NS).

 

 frekans

 

   

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33