Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
IV turniej  par 19 kwietnia 2004

 

 

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
   

10

AQ10752

987

Q108

  

Q52

9

KQJ63

AK72

A963

864

104

J965
   

KJ874

KJ3

A52

43

  
 

 

albo:

  

 

 

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

–

1

2

pas1

pas

pas

1 zapowiedź 2 byłaby w Naszym Systemie forsująca

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

1

2

2 1

pas

3

pas

pas

pas

  

1 wielu graczy N i tak się jednak na nią zdecyduje

 

W

N

E

S

–

–

–

1

2

ktr.1 (!)

pas

2 2

3

3 3

pas

pas

pas

      

 

1 kontra negatywna, choć takowej nie powinno się raczej dawać z singlem w kolorze otwarcia

2 książkowym rebidem – po negatywnej kontrze partnera są 2 (!); gracz N podniesie je wówczas do 3 bądź – częściej – do 4

3 półpozytywna ręka ma sześciu (w tej sekwencji) kierach (przypominam: bezpośrednie 2 nie forsowałyby); patrz artykuły Mike'a Lawrence'a w Świecie Brydża pt. Kontra negatywna

 

 

Dużo prościej dadzą sobie z tym problemem radę licytujący Wspólnym Językiem:

W

N

E

S

–

–

–

1

2

2 1

pas

pas

ktr.2

pas

3

3

pas

pas

pas

  

 

 

 

1 naturalne, nieforsujące

2 wywoławcza, nadwyżkowa

 

 

 

 

   Kontrakt 3 powinien zostać obłożony bez jednej, pod warunkiem że wistujący odpowiednio szybko otworzą kara. Rozgrywający odda wówczas dwa trefle, dwa kara oraz A. Stronie WE bardzo trudno będzie tę grę skontrować, otrzyma więc tylko minimalną rekompensatą za wychodzące jej bezproblemowo 3 (do oddania pik, kier, karo i trefl; pierwszy wist 10 ze strony N musi jednak zostać zabity asem).

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 8 (WE)

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 7 (NS).