Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
K8432 AK Q4 KQ104 |
||||
1097 6 AJ975 9752 |
AJ J43 K106 AJ863 |
|||
Q65 Q1098752 832 == |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 |
pas1 |
1 |
ktr.2 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
ręka zbyt słaba na blok 3 i nieodpowiednia na wejście 22
alternatywą jest wejście 1, jednak w Polsce 17 PC to już niekwestionowana kontra objaśniająca
Los kontraktu 4 będzie zależał od pierwszego wistu i dalszych poczynać obrony. Warunkiem koniecznym i zarazem dostatecznym obłożenia tej gry jest trzykrotne zagranie prze broniących w kara, zmuszające rozgrywającego do dokonania przebitki na stole asem albo królem atu. Wypromuje to graczowi E wpadkową lewę na W (oprócz niej obrońcy wezmą dwa kara oraz A). Jeżeli jednak pierwszy wist nastąpi w trefla (bądź w kiera; albo po ataku w pika E nie weźmie lewy asem, aby zagrać w kara), rozgrywający wyrobi sobie (przy pomocy ekspasu asa) lewę treflową i wyrzuci na nią z ręki karo. A potem zagra na drugiego A u E i odda tylko jedną lewę w tym kolorze.
Tam, gdzie N zdecyduje się na wejście 1, może dojść do kontraktów pikowych. Teoretycznie rzecz biorąc, rozgrywający będzie mógł wówczas zostać ograniczony do lew ośmiu, chociaż 3 (N) bezwzględnie położą tylko i wyłącznie pierwszy wist K (!), kontynuacja karowa do asa w ręce W, a następnie zagranie przez tego ostatniego zawodnika w trefla – skracające stół bez wyrobienia przeciwnikom dwóch lew treflowych.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 9 (E!);
– 9 (NS);
– 8 (NS);
BA – 7 (WE).