Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IV turniej  par 19 kwietnia 2004

 

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

   

K8

AJ

KQ96

J10652

 

QJ97

K643

32

A73

43

109752

A1075

K9

   

A10652

Q8

J84

Q84

 

W

N

E

S

pas

pas

1 1

pas2

1

pas

1 BA

pas

pas/2 3

pas

(pas)

(pas)

 

1 we Wspólnym Języku można rozpocząć od 1, prawie każdy otwierający potraktuje jednak swoją rękę jako 12–14 PC w składzie zrównoważonym; otwarcie 1 polecam jednak parom, u których przyrzeka ono minimum cztery karty, pozwoli to bowiem na pokazanie chociaż jednego prawdziwego koloru (po alternatywnym otwarciu 1 i rebidzie 1BA zginą bowiem zarówno trefle, jak i kara)

2 zbyt słaby kolor na wejście 1

3 ze względu na niskie honory we wszystkich kolorach poza pikami można spasować na 1BA; 2 na ogół okażą się jednak kontraktem lepszym w wypadku, gdy partner posiada trzy karty w tym kolorze

 

  Strona WE, która ma tu do wzięcia osiem lew w kiery, najprawdopodobniej w ogóle nie wejdzie do licytacji. Kontrakt 1BA (NS) zostanie łatwo zrealizowany nawet po najgroźniejszym ataku kierowym – rozgrywający wyrobi sobie trefle, a obrońcy wezmą tylko A K, A oraz trzy kiery. 2 (NS) mogą już zostać obłożone, ale tylko wówczas jeśli E przebije trefla, w przeciwnym wypadku rozgrywający odda tylko dwa piki, A oraz A K.

  Optymalnym kontraktem na NS, choć do osiągnięcia niełatwym, są jednak 3, w widne karty można też zrealizować 3 (impasując 10 u E). A kontrakt 4 (NS) bezwzględnie położy jedynie przebitka karowa.

Częściówki w kolory młodsze na WE mogą jednak zostać opłacalnie obronione przez stronę WE trzema kierami, bez jednej z kontrą za 100.

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (NS);

– 7 (NS);

BA – 7 (NS).

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33