Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

1 z tak równym układem i dużą siłą gra w bez atu przyniesie najczęściej nie mniej lew niż ewentualna gra w rozłożone 4–4 (a nawet 5–4) kiery

   Rzeczywiście – zarówno w piki, jak i w bez atu można tu wziąć aż dwanaście lew (brak jest jednak pokrycia bilansowego na szlemika): pięć pikowych, trzy kierowe (po impasie króla w tym kolorze), dwie karowe (na asa i damę) oraz dwie treflowe (albo jedną karową oraz trzy treflowe – po celnym wyimpasowaniu damy w tym ostatnim kolorze). Szanse, jakimi dysponuje tu rozgrywający, można wykorzystać po kolei – najpierw zagrać blotkę karo do damy, a potem, w razie potrzeby, poszukać D. Rzecz jasna, przedtem należy sprawdzić, czy wychodzi impas ccK.

  Na uzyskanie najlepszego wyniku (nie licząc ewentualnych szlemików) będą mieli szansę rozgrywający kontrakty bezatutowe gracze N (a znajdą się bez wątpienia i tacy). Jeżeli padnie wówczas dosyć naturalny (pod warunkiem że przeciwnicy nie ujawnią ogromnej siły swoich rąk) wist karowy i N weźmie pierwszą lewę na D, to potem bez większego problemu skompletuje już lew trzynaście. I nie będzie nawet musiał trafiać D – wystarczy, że zrobi impas kierowy, a potem ściągnie A i wszystkie piki, w końcówce obrońca W – posiadacz czterech kierów i D – znajdzie się bowiem w kleszczach treflowo-kierowego przymusu. Proszę zwrócić uwagę na fakt, że trzynasta wziątka zostałaby zdobyta nawet wówczas, gdyby gracz W nie miał D, byle posiadałby w tym kolorze (co najmniej) pięć blotek.

  Godne zauważenia jest również to, że w rozdaniu tym można zrealizować szlemiki w cztery miana: trefle, kiery [chociaż oba wyłącznie z ręki N, zarówno 6 (S), jak i 6 (S) kładzie bowiem pierwszy wist karowy], piki i bez atu (z obu rąk!); możliwe jest też wygranie końcówki w kara (na NS oczywiście, czyli na sześciu atutach).

Minimaks teoretyczny: 6 BA (NS), 12 lew; 990 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (N!);

– 11 (NS);

– 12 (N!);

– 12 (NS);

BA – 12 (NS).