Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
Q9 A5 J1094 AJ964 |
||||
J103 KQ8432 7 Q72 |
A872 J1096 86 K85 |
|||
K654 7 AKQ532 103 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
2 1 |
3 2 |
4 |
5 |
pas |
pas |
pas |
1
blokujące2
kolor przeciwnika, przyrzeka fit karowy, w pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy, lekkie przelicytowanie karty N; alternatywą jest jednak jej wyraźnie niedolicytowanie odzywką 3
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
2 1 |
3 2 |
4 |
pas3 |
pas |
5 |
pas |
pas |
pas |
1
blokujące2
forsing, także lekkie przelicytowanie3
pas forsujący, rzecz jasna
Końcówka karowa zostanie łatwo zrealizowana, rozgrywający odda tylko lewy pikową i treflową. W aktualnych założeniach przeciwnicy mają opłacalną obronę pięcioma kierami, z kontrą bez trzech za 500 (rozgrywający jest w stanie oddać tylko jednego pika, a ponadto kiera, karo oraz dwa trefle), nie sądzę jednak, aby była ona znajdowana zbyt często. Kierujący licytacją strony WE gracz E będzie bowiem liczył na obłożenie wysokiego kontraktu przeciwników.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE) z kontrą, 8 lew; 500 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 11 (NS);
–8 (WE);
– 7 (NS);
BA – 8 (NS).