Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.
KQJ J95 AQ87 Q75 |
||||
87 K764 J96 K1092 |
10642 AQ1083 53 84 |
|||
A953 2 K1042 AJ63 |
W |
N |
E |
S |
– |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 1 |
pas |
4 2 |
pas |
4 3 |
pas |
5 4 |
pas |
pas |
pas |
1
krótkość kierowa, cztery piki, modelowe układy na tę sekwencję to 4–1–4–4, 4–1–5–3 bądź 4–1–3–52
kontrakt 3BA wykluczony, wskazanie lepszego z kolorów młodszych ręki N3
inwit szlemikowy, nie przyrzeka renonsu w kierach4
negatywne
Dzięki przedstawionemu wyżej wariantowi uzupełniającemu konwencji 5431 strona NS łatwo ominie rafę kontraktu 3BA i wylicytuje bardzo dobrą końcówkę karową. Rozgrywający odda tylko kiera oraz lewę na K.
Na NS możliwe jest też zrealizowanie siedmioatutowej końcówki w piki, będzie to jednak wymagać od rozgrywającego postępowania – mniej lub bardziej – w widne karty. Musi on przebić drugiego kiera w ręce S, a następnie nie atutować, tylko w pierwszej kolejności skrócić karami rękę E (przedtem wolno mu wyrobić sobie lewę na D). Pominę dosyć żmudne szczegóły, zawsze jednak – postępując trafnie – rozgrywający będzie w stanie oddać tylko trzy lewy: pikową, kierową oraz K.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 11 (NS);
– 7 (WE);
– 10 (NS);
BA – 8 (NS).