Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

1 kolory młodsze, ale nie w składzie 5–5, z którym to padłoby otwarcie 2BA w poprzednim okrążeniu

  Z układem 6–4 gracz N powinien włączyć się do walki, a dwukolorowe 2BA stworzą mu lepsze perspektywy na wygranie rozdania niż jednokierunkowe 3. S będzie wiedział, że partner ma układ 5–4 albo 6–4 w kolorach młodszych, jako że nie otworzył licytacji odzywką 2BA na pierwszej ręce. Oczywiście, istnieje niebezpieczeństwo, iż S – z układem 3–3 w młodszych – wybierze do gry trefle, rekompensuje je jednak przypadek, z którym mamy do czynienia w tym rozdaniu – iż S ma cztery-pięć trefli oraz krótkość (singla, dubla) w karach. W rzeczywistości zarówno 3 e-N-a (gdy ten zgłosi je zamiast 2BA), jak i 3 e-S-a (jeśli N wskaże dwukolorówkę na młodszych) najprawdopodobniej zakończą licytację (WE nie mają nadwyżek – ani honorowych ani układowych – aby kontynuować walkę). Podczas jednak gdy pierwszy z tych kontraktów (3) przyniesie oczywistą wpadkę bez jednej, to drugi (3) zostanie łatwo zrealizowany (rozgrywający odda tylko pika, dwa kiery oraz karo).

  Inna możliwość rozwoju wydarzeń w tym rozdaniu to pierwszoręczne otwarcie e-N-a 3 (jak najbardziej dopuszczalne), po których E wejdzie 3, a jego partner być może podniesie je nawet do 4. W każdym razie WE przelicytują kartę, maksymalnie mogą oni bowiem wziąć tylko osiem lew – w piki oraz w kiery.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew albo 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 6 (NS,WE!).