Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
IV turniej  par 19 kwietnia 2004

 

  

 

Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
   

K92

Q9874

8

A986

  

1065

3

J10632

7542

73

K65

KQ97

KQ103
   

AQJ84

AJ102

A54

J

  

W

N

E

S

–

pas

1

ktr.1

pas

3 2

pas

5 3

pas

5 4

pas

6 5

pas

pas

pas

  

1 ręka graniczna (można też wejść z nią 1, zwłaszcza poza Polską, kontra (tu: objaśniająca) pozwoli jednak na szybkie uzgodnienie właściwego koloru starszego

2 5+, zapowiedź z bilansu

3 splinter, fit kierowy, krótkość treflowa, inwit szlemikowy; ręka S jest zdecydowanie za silna na zamykające 4, a niższe zapowiedzi: 3, 4 i 4, wskazałyby kontrę objaśniającą na licytowanych kolorach

4 cue-bid, akceptacja szlemikowych intencji partnera

5 do prawidłowego wielkiego szlema potrzebne byłyby K D, K oraz A, a tylu honorów gracz N mieć nie może (jest bowiem po pasie, a także jedynie zainwitował końcówkę, a nie przesądził jej)

 

   Szlemik kierowy na NS będzie, jak sądzę, kontraktem bardzo popularnym i zostanie wygrany z nadróbką (po wyimpasowaniu graczowi E trzeciego króla atu). Trzynastą lewę (oprócz pięciu kierów w ręce N, pięciu pików i dwóch asów w kolorach młodszych) zapewni rozgrywającemu przebicie trefla w ręce S.

  Na linii NS można też zrealizować dwa inne szlemiki: 6 oraz 6BA, a wielki szlem w piki zostanie położony jedynie po pierwszym wiście w trefla, wytrącających bezcenne dojście do ręki N (po takim początku rozgrywający – który, aby zdobyć dodatkową wziątkę atutową, będzie musiał przebić u N karo – nie zdoła wyimpasować do końca ccK bez narażania się na przebicie kiera przez obrońcę W).

 

Minimaks teoretyczny: 7 (NS), 13 lew; 1510 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– (NS);

– 13 (NS);

– 12 (NS);

BA – 12 (NS).