Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
A7 Q32 KQJ875 Q3 |
||||
QJ85 10865 94 J62 |
K32 AJ A1032 K1074 |
|||
10964 K974 6 A985 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA |
pas |
pas |
2 1 |
pas |
pas |
pas |
1
na trzeciej ręce (po otwarciu 1BA) zapowiedź naturalna
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
1 BA |
pas |
pas |
pas1 |
1
gdy N nie dysponuje naturalną odzywką 2 albo zdecyduje, że lepszy zapis przyniesie mu pozwolenie przeciwnikowi na rozgrywanie kontraktu 1BA
Dokładna analiza wykazuje, że 1BA (E) powinno zostać zrealizowane, tym bardziej że gracz S odda sprzyjający rozgrywającemu wist (nie wyjdzie przecież w singla karo). Np. po dosyć naturalnym ataku w pika E będzie w stanie wziąć trzy lewy w tym kolorze, a ponadto dwa trefle (wykorzystując fakt, że obrońca N ma D x) oraz dwa asy w kolorach czerwonych. Oczywiście, w turniejowej praktyce będą miały również miejsce wypadki, kiedy to 1BA (WE) zostanie przegrane.
Nie zmienia to wszakże faktu, że gracz N powinien podjąć na pozycji re-open walkę i zgłosić 2 (jeżeli tylko pozwala mu na to stosowany system). Jak już bowiem wspomniałem, przeciwnicy mogą i powinni zrealizować 1BA, a 2 na NS są jeszcze łatwiejsze do wygrania. Wystarczy, że rozgrywający zagra na A x w ręce E, a odda tylko dwie lewy atutowe, kiera, pika oraz trefla. I skromny zapis 90 przejdzie ze strony WE na NS!
Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew; 90 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 8 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 7 (WE);
BA – 7 (WE).