Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IV turniej  par 19 kwietnia 2004

   

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

   

109863

KQ1032

9

J9

 

AQJ4

J976

AK

Q43

K5

8

QJ10832

8765

   

72

A54

7654

AK102

 

W

N

E

S

1 BA

pas

2 BA1

pas

3 2

pas

pas

pas

1 transfer na kara

2 wprawdzie ręka W zawiera 17 PC i A K, przeciwwskazaniem do pozytywnego przyjęcia transferu partnera (odzywką 3) są jednak tylko dwa kara oraz ogólnie nie najładniejszy honory (dwie damy, w tym pusta w treflach, oraz dwa walety; łatwo może się okazać, że w kierach i/albo w treflach w ogóle brakuje zatrzymania)

 

 

  Dobra ocena karty i dyscyplina licytacyjna otwierającego sprawią że para WE zatrzyma się w optymalnej częściówce karowej (bezproblemowe dziewięć lew, a może nawet dziesięć – jeśli przeciwnicy nie przebijają trefla). Jeżeli jednak gracz W nie zwalczy pokusy zgłoszenia (błędnego) rebidu 3 (wskazujące ładne maksimum z dwoma starszymi honorami karowymi), wpędzi swoją parę w beznadziejne 3BA, przeciwko któremu wistujący zdejmą pięć kierów (po oczywistym ataku K, marce ze strony partnera i kontynuacji tego koloru) oraz dwa trefle (bez trzech!).

 

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (NS);

BA – 6 (WE).

 

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33