Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
109863 KQ1032 9 J9 |
||||
AQJ4 J976 AK Q43 |
K5 8 QJ10832 8765 |
|||
72 A54 7654 AK102 |
W |
N |
E |
S |
1 BA |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 2 |
pas |
pas |
pas |
1
transfer na kara2
wprawdzie ręka W zawiera 17 PC i A K, przeciwwskazaniem do pozytywnego przyjęcia transferu partnera (odzywką 3) są jednak tylko dwa kara oraz ogólnie nie najładniejszy honory (dwie damy, w tym pusta w treflach, oraz dwa walety; łatwo może się okazać, że w kierach i/albo w treflach w ogóle brakuje zatrzymania)
Dobra ocena karty i dyscyplina licytacyjna otwierającego sprawią że para WE zatrzyma się w optymalnej częściówce karowej (bezproblemowe dziewięć lew, a może nawet dziesięć – jeśli przeciwnicy nie przebijają trefla). Jeżeli jednak gracz W nie zwalczy pokusy zgłoszenia (błędnego) rebidu 3 (wskazujące ładne maksimum z dwoma starszymi honorami karowymi), wpędzi swoją parę w beznadziejne 3BA, przeciwko któremu wistujący zdejmą pięć kierów (po oczywistym ataku K, marce ze strony partnera i kontynuacji tego koloru) oraz dwa trefle (bez trzech!).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (NS);
– 7 (NS);
BA – 6 (WE).