Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
72 KQ96 KQJ3 KJ8 |
||||
KQ9854 82 A76 73 |
J106 AJ10 9852 A109 |
|||
A3 7543 104 Q6542 |
||||
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 |
ktr. |
3 |
pas |
pas |
pas |
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
2 1 |
ktr.2 |
2 3 |
pas |
2 4 |
pas |
pas |
3 / |
pas |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
kontra wywoławcza do hipotetycznych pików otwierającego (patrz: Obrona przeciwko 2 multi w Świecie Brydża 4/2004)3
do koloru partnera; E może też zgłosić 3 o znaczeniu: blokujące z fitami w obu kolorach starszych4
piki
Jeżeli gracz S dostanie szansę na podjęcie walki na szczeblu trzech, powinien ją wykorzystać. Wprawdzie kontrakty 3 (NS) i 3 (NS) można już obłożyć bez jednej, co z kontrą kosztowałoby stronę rozgrywającą 200 punktów, stałoby się zatem klasycznym pocałunkiem śmierci, jest jednak praktycznie pewne, iż gracz E, świadom obecności na swojej linii dziewięciu atutów oraz bardzo daleki od pewności obłożenia 3/3, przepchnie się w 3. A ten kontrakt zostanie łatwo zrealizowany – na wyrobionego kiera dziadka zostanie wyrzucony z ręki trefl albo karo.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 8 (NS);
– 9 (WE);
BA – 8 (WE).