Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

2 karta kusząca, S nie powinien jednak dać się jej skusić, tylko spasować na 4 – przede wszystkim ze względu na renons w podstawowym kolorze partnera

W naturalny sposób kontrakt pikowy zostanie ustawiony z lepszej ręki S i zrealizowanie końcówki nie powinno nastręczać rozgrywającym problemów, możliwe będzie nawet wzięcie lew jedenastu [ale wyłącznie z ręki S, 5 (N) położy bowiem zarówno pierwszy wist pikowy, jak i karowy]. Nie znaczy to jednak, iż wygranie 4 (S) z nadróbką będzie zadaniem łatwym, szczególnie w odkryte karty. Prześledźmy zatem jedną z dróg, umożliwiającą graczowi S wzięcie w piki lew jedenastu. Przeciwko końcówce pikowej obrońca W na pewno zaatakuje W, a jego partner zabije pierwszą lewę A i odwróci w karo (bądź w pika – przy tak solidnych kierach w dziadku łączenie atutów nie wydaje się być jednak dobrym pomysłem). Rozgrywający musi zabić A, na K wyrzucić ze stołu blotkę karową, po czym np. (jest też kilka innych wariantów): przebić karo w dziadku, ściągnąć A K i wyrzucić na nie z ręki dwie blotki karowe (bądź karo i trefla), przebić w ręce kiera, przebić na stole karo, a następnie przebić w ręce kiera damą atu (!). Jeśli obrońca W nie nadbije D królem, rozgrywający będzie kontynuował grę na obustronne przebitki, jeżeli zaś D zostanie nadbita, to – w zależności od kontynuacji gracza W (treflem do skrótu stołu bądź atutem) – S zagra na obustronne przebitki bądź dwukrotnie wyatutuje, po czym wykorzysta dobrą rękę (kara) albo dobry stół (kiery).

Jak już wspomniałem, do wzięcia przez rozgrywającego (gracza S) jedenastu lew w piki wiedzie też kilka innych dróg. Każda z nich wymaga jednak pokonania przezeń pewnych przeszkód, w protokole znajdzie się więc też wiele zapisów rejestrujących wzięcie przez stronę NS w piki lew tylko dziesięciu.

Minimaks teoretyczny: 5 (S!), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 9 (NS)

– 9 (S!);

– 11 (S!);

BA – 7 (NS).