Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
|
 |
|
III turniej par 8 marca 2004 |
Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
|
|
|
III turniej par 8 marca 2004 |
Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
|
|
||||
|
|
|
|
||
|
|
||||
|
W |
N |
E |
S |
|
– |
– |
– |
pas |
|
pas |
1 |
1 |
2 |
|
3 |
pas |
3 |
pas |
|
pas |
pas |
1
gdyby
D znajdowała się w innym kolorze, S
miałby pełne prawo do zgłoszenia 2, przez co wskazałby maksymalną (po
pasie) rękę z fitem kierowym (skok na 3
– kolor karowy z fitem kierowym
– wymagałby czterokartowego uzupełnienia w kierach)
2
maksymalna ręka (po pasie) z fitem pikowymJak to często bywa, z pojedynku kiery przeciwko pikom
zwycięsko wyjdą te ostatnie. Rozgrywający nie powinien mieć kłopotów ze
skompletowaniem dziewięciu lew, najprawdopodobniej w postaci czterech pików w
ręce, 
K, kierowej przebitki w dziadku, A D oraz wziątki treflowej. Nawet
po szkudnym ataku w atu E zrobi swoje, pod warunkiem wszakże iż D
– w którą padnie pierwszy wist – przepuści (!). A potem wyrobi sobie
trefle. Jeżeli jednak D zostałaby pobita asem, a następnie rozgrywający
wziąłby się za wyrabianie trefli (co byłoby wówczas konieczne), to obrońcy
obłożyliby go, dokonując przebitki w tym ostatnim kolorze (gdy w pierwszej
rundzie trefli E zaimpasowałby damę) bądź zagrywając w karo i
odcinając przeciwnika od fort treflowych dziadka (kiedy w pierwszej rundzie
trefli E wstawiłby ze stołu króla).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 9 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
