Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
943 Q3 107 KJ8762 |
||||
AQ8 AK108 AQ83 Q4 |
K10 J9652 52 10953 |
|||
J7652 74 KJ964 A |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
ktr. |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 BA3 |
pas |
pas4 |
pas |
1
dwukolorówka piki z młodszym2
lebensohlowskie – po spodziewanych (prawie że automatycznych) 3 partnera E planuje zalicytowanie 3 jako sign offu3
W jest jednak zbyt silny na zgłoszenie prawie że automatycznych 3, opisuje więc swoją kartę zapowiedzią 3BA4
partner wskazał bardzo silną rękę w składzie zrównoważonym, E nie ma więc specjalnych powodów, aby przenosić na 4W tym wypadku opłacałoby się konwencji lebensohl nie używać, sekwencja brzmiałaby bowiem wówczas następująco:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
ktr. |
pas |
3 2 |
pas |
3 3 |
pas |
3 BA |
pas |
4 4 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka piki z młodszym2
naturalne, mogą być bardzo słabe3
w pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy4
sekwencja ujawniająca, iż 3 były krytym cue-bidem, a więc wskazująca silną rękę z fitem kierowym
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
ktr.2 |
pas |
2 3 |
pas |
4 4 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
kontra wywoławcza do pików albo silna ręka w składzie nieokreślonym3
do pierwszego wariantu kontry partnera4
partner nie skoczył na 3, więc o szlemiku nie ma mowy; inna sprawa, że dalsza licytacja sekwencji (np. co forsuje?) wymaga specjalnych, szczegółowych ustaleń (patrz np. Kącik konwencji w Świecie Brydża 4/2004)Końcówka kierowa jest tu lepsza od bezatutowej o jedną (jedenastą), ale w turnieju na maksy bardzo istotną lewę. Nie zawsze da się jednak kontrakt 4 osiągnąć, na przykład w sekwencji zaprezentowanej jako pierwsza będzie to praktycznie niemożliwe. Jak już wspomniałem, w tym wypadku opłacałoby się nie stosować lebensohla.
Pod względem rozgrywkowym i wistowym rozdanie nie będzie przedstawiać żadnych problemów.
Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 450 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (WE);
– 11 (WE);
– 8 (WE);
BA – 10 (WE).