Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

III turniej  par 8 marca 2004

   

 

Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

   

986

J106

KQJ7

K98

 

Q42

7

109432

10643

AK753

KQ52

6

752

   

J10

A9843

A85

AQJ

 

W

N

E

S

1

2 1

pas

3 2

pas

4

pas

pas

pas

 

1 słaby kolor, ale aż 16 PC, wejście do licytacji jest więc oczywiste

2 inwit; blokujące podniesienie nie miałoby w tej sekwencji większej racji bytu, a zapowiedź 2kolor przeciwnika, lepiej zachować tu jako praktycznie jednoznaczny wywiad bezatutowy (albo kryty cue-bid, ale ten wariant gracz N bez trudu ujawni w następnym okrążeniu)

Bilansowa końcówka kierowa, godna lepszego losu. Kontrakt ten może (i powinien) zostać bowiem położony, i to na dwa sposoby: zarówno na przebitce karowej (E zabije pierwszą lewę K i wyjdzie w karo, a potem dojdzie kierami, dopuści partnera D i przebije karo), jak i poprzez konsekwentny skrót atutowy (obrońcy zawistują trzy razy w piki, a potem E dostanie się do ręki figurą kier i zagra w pika raz jeszcze, choćby pod potrójny renons). W obu wypadkach oprócz dwóch lew pikowych i honoru kierowego gracz E dostanie też wziątkę na blotkę atutową (w postaci przebitki bądź forty).

Ponieważ NS nie trzymają pików, nie są też w stanie wygrać 3BA (ani żadnej innej końcówki). Górnym pułapem ich możliwości (przy poprawnej obronie) są zatem kontrakty 2BA, 3 oraz minimaksowe 3.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (NS);

– 7 (WE);

BA – 8 (NS).

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33