Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
54 QJ8 J62 AKJ72 |
||||
J3 5 AK854 Q8543 |
Q109 AK10976 9 1096 |
|||
AK8762 432 Q1073 == |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
multi2
do koloru partneraPara WE nie powinna włączać się do walki – nie tyle może nawet ze względu na lekki deficyt siły honorowej, co na niekorzystne założenia. W rozdaniu tym żadna ze stron nie jest w stanie zrealizować kontraktu na szczeblu dwóch (i wyższym), w protokole dominować będą zatem zapisy za wpadki. Popularny kontrakt 2 zostanie bez trudu obłożony bez dwóch: W ściągnie A K i da partnerowi przebić karo, a ten zgra A K i pośle do przebitki kiera. Zagranie przez lewego obrońcę kolejnego kara umożliwi jego partnerowi dokonanie nadbitki stołu honorem atutowym i zagwarantuje parze WE drugą lewę wpadkową. Tak, w rozdaniu tym najlepiej byłoby w ogóle nie otwierać ani nie wchodzić do licytacji...
Minimaks teoretyczny: 1 BA (NS), 7 lew; 90 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (WE);
– 6 (NS);
– 7 (WE);
– 6 (NS);
BA – 7 (NS).