Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
VII turniej par 14 lipca 2003 |
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
AQJ3 A10985 K10 A10 |
||||
K92 |
1064 |
|||
875 Q3 A932 KJ98 |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
- |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
- |
pas |
pas |
1 1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 2 |
pas |
2 BA |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
ładne 18 PC w asach i królach – stąd otwarcie 12
silny trefl na kierachBilans zabezpiecza tu kontrakt 4BA, prawie wszystkie pary NS zapowiedzą więc firmówkę (bądź co najwyżej inwitujące 4BA właśnie), dzięki korzystnej konfiguracji kolorów starszych większość z nich weźmie jednak aż dwanaście lew. Rozgrywającemu nie wolno tylko zagrać na impas culbertsonowski w kierach – ze względu na problemy komunikacyjne całego rozdania (nie dysponuje on bowiem czterema dojściami do ręki, aby dwukrotnie zaimpasować kiery i dwukrotnie piki). S powinien zagrać w kiery blotką ze stołu – do damy, a dwa z trzech pobytów w ręce [po dostaniu się tam D, A i K (ewentualnie W – po pierwszym wiście w ten kolor)] wykorzystać do dwukrotnego zaimpasowania króla pikowego. Ale nawet jeśli S zaimpasuje piki tylko raz, nadal skompletuje dwanaście wziątek, po ściągnięciu wszystkich kierów (z ręki S zostanie wyrzucone po jednej karcie w każdym z kolorów bocznych) obrońca W dostanie się bowiem w kleszcze przymusu kaskadowego. Jeżeli pozbędzie się wówczas pika – od razu (bez potrzeby powtarzania impasu) wyrobi rozgrywającemu dwie wziątki w tym kolorze (na stole), jeśli zaś rozstanie się z karem bądź (drugim) treflem – przeciwnik przejdzie do ręki i ściągnie wyrobioną fortę karową/treflową, doprowadzając do kolejnego przymusu.
Minimaks teoretyczny: 6BA (NS), 12 lew; 990 dla NS.