Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

VII turniej  par 14 lipca 2003

   

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

    AQJ3
A10985
K10
A10
   
 

K92
J74
QJ4
Q643

 

1064
K62
8765
752

 
    875
Q3
A932
KJ98
   

Nasz System:

W

N

E

S

-

-

-

pas

pas

1

pas

1 BA1

pas

2

pas

3 BA

pas

pas

pas

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

-

-

-

pas

pas

1 1

pas

1 BA

pas

2 2

pas

2 BA

pas

3 BA

pas

pas

pas

     

 

 

1 ładne 18 PC w asach i królach – stąd otwarcie 1

2 silny trefl na kierach

Bilans zabezpiecza tu kontrakt 4BA, prawie wszystkie pary NS zapowiedzą więc firmówkę (bądź co najwyżej inwitujące 4BA właśnie), dzięki korzystnej konfiguracji kolorów starszych większość z nich weźmie jednak aż dwanaście lew. Rozgrywającemu nie wolno tylko zagrać na impas culbertsonowski w kierach – ze względu na problemy komunikacyjne całego rozdania (nie dysponuje on bowiem czterema dojściami do ręki, aby dwukrotnie zaimpasować kiery i dwukrotnie piki). S powinien zagrać w kiery blotką ze stołu – do damy, a dwa z trzech pobytów w ręce [po dostaniu się tam D, A i K (ewentualnie W – po pierwszym wiście w ten kolor)] wykorzystać do dwukrotnego zaimpasowania króla pikowego. Ale nawet jeśli S zaimpasuje piki tylko raz, nadal skompletuje dwanaście wziątek, po ściągnięciu wszystkich kierów (z ręki S zostanie wyrzucone po jednej karcie w każdym z kolorów bocznych) obrońca W dostanie się bowiem w kleszcze przymusu kaskadowego. Jeżeli pozbędzie się wówczas pika – od razu (bez potrzeby powtarzania impasu) wyrobi rozgrywającemu dwie wziątki w tym kolorze (na stole), jeśli zaś rozstanie się z karem bądź (drugim) treflem – przeciwnik przejdzie do ręki i ściągnie wyrobioną fortę karową/treflową, doprowadzając do kolejnego przymusu.

Minimaks teoretyczny: 6BA (NS), 12 lew; 990 dla NS.

następne rozdanie

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33