Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
VII turniej  par 14 lipca 2003

		K953 J642 J105 A4
A74 K108 983 8752			QJ106 AQ9 KQ6 Q106
		82 753 A742 KJ93

Znów nic ciekawego, przynajmniej jeżeli chodzi o licytację. Teoretycznie rzecz biorąc, 1BA powinno zostać zrealizowane (trzy piki, trzy kiery i karo), obrońcy dostaną jednak swoją szansę. Powiedzmy, że S – dosyć naturalnie – zaatakuje 3. Jeśli N zabije tę lewę A i powtórzy treflem, o obłożeniu kontraktu będzie już sobie mógł co najwyżej pomarzyć. Postawmy się jednak w sytuacji rozgrywającego, kiedy to w drugiej lewie przed N pokaże się 5 (!!!). Ilu graczom E przyjdzie wówczas do głowy, iż do wygrania skromnego przecież kontraktu 1BA prowadzi jedynie dołożenie z ręki szóstki?! Niewielu, zapewne. A po zabiciu figury karowej asem S powtórzy karem, a potem jego partner – po dostaniu się do ręki K – zgra pozostały mu młodszy honor karowy (jeśli go jeszcze będzie posiadał) i dopiero wtedy powróci do trefli. Rezultat? – Bez dwóch!!, łącznie obrońcy wezmą bowiem cztery lewy treflowe, trzy karowe oraz K.

Ciekawostka – w rozdaniu tym może zostać wygrane wszystkie pięć kontraktów na szczeblu jednego: na NS – 1 i 1, a na WE – oprócz 1BA – także 1(!) i 1. Żadna ze stron nie jest już jednak w stanie zrealizować jakiegokolwiek kontraktu na szczeblu dwóch bądź wyższym, oczywiście przy optymalnej obronie przeciwników.

Minimaks teoretyczny: 1 BA (WE), 7 lew; 90 dla WE.