Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

VII turniej  par 14 lipca 2003

   

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

    AQ4
KQ62
109863
9
   
 

K92
J9853
KQ5
62

 

10875
104
A
QJ10875

 
    J63
A7
J742
AK43
   

W

N

E

S

-

-

-

1

pas1 (!)

1

pas

1 BA

pas

2 BA2

pas

pas

pas

     

1 tak słaby kolor kierowy w żadnym wypadku nie upoważnia do wejścia 1

2 trzynaście miltonów, ale niedobrych (nieodpowiednich) do gry w bez atu, S nie powinien więc przyjmować inwitu partnera

3BA są tu o włos, kładzie je tylko pierwszy wist kierowy (i to wyłącznie trójką albo piątką, a gdy atakowałby E – dziesiątką). Po każdym innym ataku (nie wolno tylko przepuszczać trefli) rozgrywający wyrobi sobie natomiast kara i łatwo skompletuje dziewięć wziątek: trzy kierowe, dwie treflowe, dwie pikowe oraz dwie karowe. Do kontraktu firmowego nie powinno jednak dochodzić zbyt często – po standardowej licytacji S nie będzie bowiem przyjmował inwitu partnera. Jedyna w miarę racjonalna droga do 3BA wiodąca to zapowiedzenie tego kontraktu przez gracza N w drugim okrążeniu – ze względu na posiadanie pięciokartowego longera roboczego w karach. Stronie NS szalenie trudno będzie natomiast stanąć w minimaksowej częściówce karowej. Chyba że stosowany przez nią system nakazuje otwarcie 1 z czwórki, a ponadto zawodnik S zdecyduje się na takie właśnie rozpoczęcie licytacji, mimo iż w karach posiada w zasadzie cztery blotki (wielu graczy S, nawet otwierających 1 z czwórki, tym razem – ze względu na słabość koloru karowego – przełoży ponad nie zapowiedź 1).

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 130 dla NS.

następne rozdanie

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33