Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
VII turniej par 14 lipca 2003 |
Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.
KJ1073 KJ 64 8532 |
||||
A5 |
Q9864 |
|||
2 A10873 AJ5 KJ106 |
W |
N |
E |
S |
- |
- |
2 1 |
ktr.2 |
pas |
pas (!) |
pas |
1
dwukolorówka: piki plus młodszy2
kolor kierowy jest zbyt słaby, aby interweniować nim na szczeblu trzech, siła i układ ręki S w pełni natomiast upoważniają jej posiadacza do zgłoszenia wywoławczej kontryZa dosyć oczywiste otwarcie dwukolorowe 2 gracz E powinien zapłacić “górala” – przeciwnicy są bowiem w stanie zapowiedź tę skontrować, kontrę ukarnić i obłożyć kontrakt bez dwóch (za 500). Najlepiej będzie, jeśli S odda pierwszy wist w singletona atu – obrońcy połączą wówczas dwa razy piki, aby uniemożliwić rozgrywającemu przebicie w dziadku kara, a potem będą grać kierami i treflami (po otworzeniu tego koloru przez N) do skrótu ręki E. Rozgrywający weźmie tylko cztery lewy pikowe, karową i A, wpadnie zatem bez dwóch.
Jeżeli E – po ukarnieniu kontry na 2 – ucieknie na 3, kontrakt ten również powinien zostać (skontrowany i) obłożony bez dwóch, ale stanie się tak bezwzględnie tylko i wyłącznie po pierwszym wiście singlową 2 (!). Powiedzmy, że rozgrywający pobije tę lewę asem i powtórzy pikiem, dążąc do zrobienia przebitki na stole. Obrońca N powinien wówczas dołożyć małego pika, a jego partner – przebić tę lewę atutem i zagrać asa, a potem waleta karo. Po takiej obronie rozgrywający będzie jeszcze musiał oddać z ręki trzy piki, a także lewę na K.
W znacznie mniej komfortowej sytuacji znajdą się te pary NS, przeciwko którym padnie otwarcie 2 Wilkosza.
W |
N |
E |
S |
- |
- |
2 1 |
ktr.2 |
pas3 (!) |
pas (!) |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
taka jak na naturalne otwarcie słabe 23
partnerze – jak masz kara, to pasuj!Jeżeli W spasuje po kontrze S (a tak właśnie powinien postąpić!), optymalnym rozwiązaniem dla N będzie również pas (!!). W swojej podstawowej wersji kontra S przyrzeka bowiem krótkość pikową oraz fity w pozostałych kolorach, a więc i minimum trzy kara. W związku z tym N nie powinien zgłaszać 2 (partner ma w tym kolorze krótkość, a longer pikowy znajduje się najprawdopodobniej w ręce otwierającego), wolno mu natomiast spasować na 2 z kontrą (rozdanie jest dla przeciwników misfitowe, mogą oni mieć na osi tylko siedem kar, a wtedy będzie “wyścig”), ewentualnie zgłosić 3 (co też będzie szczęśliwym wyborem – S ma bowiem cztery trefle i kontrakt ten powinien zostać zrealizowany). Oczywiście, aby obłożyć kontrakt 2 z kontrą (i zapisać sobie magiczne 200), strona WE musi powtórzyć opisaną wyżej (jako droga do obłożenia kontraktu 3 z kontrą bez dwóch) optymalną obronę.
Jeżeli natomiast – po otwarciu 2 Wilkosza –S zdecyduje się na wejście 2 (wątpliwe, ale bardziej dopuszczalne niż zgłoszenie kierów na szczeblu trzech), może dojść do następujących powikłań:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
2 1 |
2 (!?) |
pas (!) |
pas (!!) |
pas |
1
dwukolorówka WilkoszaMimo podziału atutów 6–0 kontrakt ten na pewno zostanie zrealizowany (!!). Rozkłady nie powinny stanowić dla rozgrywającego zbyt głębokiej tajemnicy, będzie on zatem w stanie wziąć K, dwa trefle, A oraz cztery lewy atutowe. Najpierw wykona impas waletem kier i zgra króla w tym kolorze, a potem – po odebraniu swoich wziątek w bocznych kolorach – dostanie jeszcze dwie lewy na pozostałe mu w ręce A 10 8. Stanie nawet do walki o nadróbkę, tej jednak nie uda mu się zdobyć (obrońca W będzie bowiem dysponował odejściem karowym bądź kierowym).
W |
N |
E |
S |
- |
- |
2 1 |
2 (!?) |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
Kolejny z możliwych wariantów – 3 zostaną zrealizowane, obrońcy wezmą bowiem A, A, lewę karową oraz przebitkę kierową (albo zamiast niej – naturalną lewę w tym kolorze).
Rozkłady są korzystne dla strony NS do tego stopnia, iż mimo braku pokrycia bilansowego jest ona nawet w stanie zrealizować – mniej lub bardziej w widne karty – kontrakt 3BA (!). Do wzięcia są bowiem wówczas np. dwie lewy karowe, trzy treflowe, trzy kierowe oraz pikowa. Przeciwnicy nie mogą w żaden sposób temu przeszkodzić. A wręcz przeciwnie – często będą musieli wykonywać zagrania na korzyść rozgrywającego.
Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS), 9 lew; 600 dla NS.