Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
VII turniej par 14 lipca 2003 |
Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.
![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
|
|
|
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
- |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA1 |
pas |
3 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
forsująceTo rozdanie nie zapowiada się specjalnie emocjonująco
– standardowym kontraktem będą w nim 3BA (W). Obrońca N odda
naturalny wist blotką karo, a jego partner zabije tę lewę asem i będzie
kontynuował W. Aby wziąć nadróbkę, rozgrywający musi w drugiej lewie
wstawić z ręki
D, blokując kolor. Broniący zdejmą wówczas jeszcze
tylko dwa kara, a gracz W weźmie wszystkie pozostałe (pięć pików,
cztery trefle oraz
A). Jeżeli zaś rozgrywającemu przyszłoby do głowy,
aby
W przepuścić (co byłoby posunięciem zwycięskim w przypadku
posiadania przez obrońcę z prawej konfiguracji
A W sec), oddałby w
sumie cztery lewy w tym kolorze i zrobiłby tylko swoje. Pierwszy wist
4 (czwartą
najlepszą, a W ma w ręce
2, a na stole –
3) będzie
wszakże wiarygodnym dowodem, iż kara dzielą się 4 (N)–3 (S),
rozgrywający nie powinien więc mieć problemów ze wstawieniem w drugiej
lewie damy (dołożenie blotki nigdy nie będzie lepsze).
Na WE wychodzą jeszcze dwa inne kontrakty na
szczeblu czterech: 4 oraz 4
. W obu przypadkach obrońcom należą się
jedynie trzy wziątki karowe.
Minimaks teoretyczny: 4 BA (WE), 10 lew; 430 dla NS.