Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
VII turniej  par 14 lipca 2003

   

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.
    106
J10
QJ10932
1062		    
 

K72
87543
87
Q54

 

A953
Q92
654
AK9

  
    QJ84
AK6
AK
J873		    

W

N

E

S

-

pas

1

1 BA1

pas

pas

pas

  

1 naturalne, 15–18 PC

 

 

 

albo:

W

N

E

S

-

pas

1

1 BA1

pas

2 BA2

pas

3 3 (?)

pas

3

pas

pas

pas

      

 

1 jak wyżej

2 transfer na kara

3 nadwyżkowe, dobry (?) fit karowy, tylko z dublem karo odzywka nieco wątpliwa

 

 

 

 

W

N

E

S

-

pas

1

ktr.

pas

1 1

pas

1 2

pas

2

pas

pas

pas

      

 

 

1 negat

2 ręka nie dość silna na zgłoszenie teraz 1BA (czyli kontry wywoławczej w składzie zrównoważonym

Możliwe są tu różne scenariusze rozwoju wydarzeń, z przelicytowaniem karty przez stronę NS (której wychodzą tylko niewysokie częściówki: 1BA i 2) włącznie. Po wejściu 1BA (S) wielu graczy N zgłosi transfer na kara – zapowiedź zazwyczaj skuteczną, teraz jednak wiodącą do niewychodzącego już kontraktu na szczeblu trzech. Także WE specjalnie tu nie powalczą ze względu na niedostatek siły honorowej oraz niekorzystne dla strony tej założenia (jedyny możliwy do wygrania przez nich kontrakt to 1 !).

Gracze WE mają do wzięcia dwie lewy pikowe oraz trzy treflowe, ich przeciwnicy zrealizują więc na pewno tylko 2. A także równoważny im zapisowo kontrakt 1BA. Oprócz pięciu oczywistych lew: dwóch kierowych, dwóch karowych oraz pikowej, NS wezmą też wówczas – z wymuszoną pomocą ze strony przeciwników – jeszcze dwie wziątki: kierową (impasową) i fortę treflową, kierową i drugą pikową, albo pikową oraz treflową.

Minimaks teoretyczny: 1 BA (NS), 7 lew albo 2 (NS), 8 lew; 90 dla NS.

następne rozdanie