Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

VII turniej  par 14 lipca 2003

   

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

    Q8
8752
K94
K974
   
 

AK9752
1063
105
103

 

J6
KJ4
AQ62
AQ85

 
    1043
AQ9
J873
J62
   

W

N

E

S

-

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2

pas

3 2

pas

3 BA/4

pas

pas

pas

   

1 transfer na piki, 2 inwit na sześciu pikach

Większość zawodników E zapowie w kluczowym momencie 3BA, z czysto teoretycznego punktu widzenia nie będzie to jednak decyzja optymalna. Kontrakt 3BA powinien bowiem zostać ograniczony do dziewięciu lew, w szczególności po naturalnym ataku karowym (ale także po wistach treflowym i małym pikiem). Rozgrywający weźmie pierwszą lewę D i będzie musiał zagrać W wkoło. N dostanie wziątkę na D i powtórzy karem – wówczas, aby zrobić swoje, gracz E będzie musiał zaimpasować trefle damą.

W piki rozgrywający weźmie natomiast łatwo lew dziesięć – odda bowiem tylko wziątkę atutową oraz dwa kiery. Oba króle w kolorach młodszych leżą przecież pod impasem... Generalnie rozdanie rozstrzygnie się więc w licytacji.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.

następne rozdanie

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33