Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
VII turniej par 14 lipca 2003 |
Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
Q8 8752 K94 K974 |
||||
AK9752 |
J6 |
|||
1043 AQ9 J873 J62 |
W |
N |
E |
S |
- |
pas |
1 BA |
pas |
2 1 |
pas |
2 |
pas |
3 2 |
pas |
3 BA/4 |
pas |
pas |
pas |
1
transfer na piki, 2 inwit na sześciu pikachWiększość zawodników E zapowie w kluczowym momencie 3BA, z czysto teoretycznego punktu widzenia nie będzie to jednak decyzja optymalna. Kontrakt 3BA powinien bowiem zostać ograniczony do dziewięciu lew, w szczególności po naturalnym ataku karowym (ale także po wistach treflowym i małym pikiem). Rozgrywający weźmie pierwszą lewę D i będzie musiał zagrać W wkoło. N dostanie wziątkę na D i powtórzy karem – wówczas, aby zrobić swoje, gracz E będzie musiał zaimpasować trefle damą.
W piki rozgrywający weźmie natomiast łatwo lew dziesięć – odda bowiem tylko wziątkę atutową oraz dwa kiery. Oba króle w kolorach młodszych leżą przecież pod impasem... Generalnie rozdanie rozstrzygnie się więc w licytacji.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 620 dla WE.