Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
VII turniej  par 14 lipca 2003

		K1072 A8 KQ83 965
95 95 10742 AKQJ10			QJ64 KJ107 J65 42
		A83 Q6432 A9 873

Nasz System:

Jeżeli W zdecyduje się na trzecioręczne otwarcie 1, ma duże szanse zostać rozgrywającym niskiej częściówki w ten kolor (2). Niestety, przegra ją bez dwóch, weźmie bowiem tylko pięć lew atutowych oraz kiera.

N może jednak nie odpuścić rozdania i w drugim okrążeniu skontrować wywoławczo 2 (nie skontrował otwarcia 1 ze względu na posiadanie tylko dubletona w kierach). W ten sposób podejmie jednak typową walkę o wpadkę. S najczęściej wybierze bowiem do gry w piki, po czym będzie musiał oddać trzy trefle, kiera oraz dwie lewy atutowe. Wprawdzie można tak rozwiązać piki, aby przeciwnicy dostali w nich tylko jedną wziątkę (wychodząc z ręki N 10), w praktyce nie będzie to jednak tak oczywiste. Znacznie łatwiej będzie wygrać na NS kontrakt 2 (do oddania trzy trefle plus dwa atuty, a do wzięcia trzy kiery, trzy kara oraz dwa piki), graczowi S trudno jednak będzie zdecydować się na wybór do gry tego właśnie koloru (po pierwsze – E licytował kiery jako pierwszy, po drugie – N może mieć w tym kolorze singletona, po trzecie wreszcie – longer kierowy w ręce S jest, delikatnie mówiąc, nie najwyższej jakości).

A gdy, licytując Wspólnym Językiem, gracz W zgłosi trzecioręczne otwarcie 2, może dojść do jednego z następujących wariantów dalszego rozwoju wydarzeń:

Niestety, tym razem otwarcie 2 (któremu na trzeciej ręce trudno wiele zarzucić) nie wypali, w każdym przypadku zapis dostanie się bowiem w ręce strony WE: 2 zostaną obłożone bez dwóch, 3 – bez trzech, a 2 – zrealizowane.

Reasumując, w rozdaniowym protokole zapisy za wpadki (na obu liniach) będą zdecydowanie dominować nad zapisami za zrealizowane przez stronę NS częściówki w kolory starsze (z innych – strona ta ma do wygrania tylko 1 i 1BA).

Minimaks teoretyczny: 2 (NS), 8 lew albo 2 (NS), 8 lew; 110 dla NS.