Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
VII turniej par 14 lipca 2003 |
Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
52 7543 Q83 AKJ9 |
||||
J4 |
AK10863 |
|||
Q97 AK82 764 432 |
W |
N |
E |
S |
- |
- |
- |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsującealbo
W |
N |
E |
S |
- |
- |
- |
pas |
pas |
1 1 |
1 |
ktr.2 |
pas3 |
2 |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
trzecia ręka!2
kontra sputnik3
1BA mówiłoby o bilansowym podniesieniu do 2
albo:
W |
N |
E |
S |
- |
- |
- |
pas |
pas |
1 1 |
1 |
ktr.2 |
pas3 |
2 |
pas4 |
pas |
ktr.5 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1, 2, 3
jak wyżej4
gracz strachliwy5
karta warta w poprzednim okrążeniu naturalnej odpowiedzi 1BAGracze NS nie powinni jednak przesadzać z walką – już ich 1 powinien bowiem zostać obłożony, obrońcy mają bowiem wówczas do wzięcia dwa piki, trzy lewy karowe, honor atutowy oraz dodatkową lewę kierową, która zostanie wypromowana po zagraniu przez W w trzynaste karo. Szczytem osiągnięć tej strony jest kontrakt 1, i to wyłącznie z ręki N (!), 1 (S) zostanie bowiem obłożony po ataku karowym, impasującym damę w tym kolorze.
Para WE ma tu natomiast do wygrania solidny kontrakt 2 – po oddaniu dwóch kierów, dwóch trefli oraz lewy atutowej. I na tej właśnie wysokości zakończy się licytacja na większości stołów.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110 dla WE.