Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
VII turniej par 14 lipca 2003 |
Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
|
|
|
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
- |
- |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 |
ktr. (!?) |
1 BA |
2 |
ktr.1 |
pas |
pas (!)/2 BA |
pas |
(pas) |
(pas) |
1
nadwyżkowaJeżeli gracz S nie zdecyduje się na interwencję
kontrą (po 1 E), jego partner stanie się rozgrywającym kontraktu
1BA i – w zdecydowanej większości przypadków – zrealizuje go z
nadróbką (biorąc po dwie lewy w każdym z kolorów; w razie czego N
stanie w przymusie kierowo-treflowym). Gdy zaś S podejmie walkę,
jego przeciwnicy dostaną szansę, aby skontrować (i kontrę tę ukarnić)
zapowiedziane następnie przez N 2
. Kontrakt ten powinien zostać
obłożony bez jednej, wystarczy, że obrońcy połączą trzykrotnie atuty
(co nie powinno być trudne), a potem nigdy nie zagrają sami w trefle.
Rozgrywający będzie wówczas musiał sam napocząć ten kolor, oprócz dwóch
pików, kiera i kara odda więc dwie lewy treflowe. A zawodnicy WE będą
mogli chwalić się swoim znajomym, iż wykonali klasyczny “pocałunek
śmierci”.
A gdy graczowi W nie starczy odwagi, aby ukarnić nadwyżkową kontrę partnera, odejdzie na 2BA i weźmie na tę grę osiem lew.
Na marginesie, oprócz 2BA na WE można też
zrealizować trzy inne częściówki na szczeblu dwóch: 2, 2
[ale wyłącznie
z ręki E!, 2
(W) kładzie bowiem pierwszy wist
3!!!]
oraz 2
. Przeciwnicy mają natomiast do wygrania co najwyżej prostego
pika.
Minimaks teoretyczny: 2 BA (WE), 8 lew; 120 dla WE.